مطالعه تطبيقي اثر فعل زيان ديده در قانون مسئوليت مدني ايران و انگلستان

ورود ایراد ضرر یكی از آثار روابط پیچیده زندگی اجتماعی است. هرگاه ضرری به شخصی وارد شود، عامل زیان میبایست موجبات جبران آن را فراهم آورد. وقتی صحبت از شخص زیان دیده میشود، معمولا شخصی را در نظر می گیریم كه از ورود یك خسارت متضرر شده است ، اگرچه باید به حالتی كه تقصیر زیان دیده خود مسبب ورود زیان است نیز توجه شود. هرچند درحقوق موضوعه ایران تقصیر مبنای منحصر مسئولیت نیست اما نقشی كه درمسئولیت مدنی دارد قابل انكار نیست. نقش تقصیر در مسئولیت های مبتنی بر تقصیر،شرط تحقق مسئولیت مدنی است ودر مسئولیت هایی كه قانون گذار تقصیرخوانده را مفروض می داند، زیان دیده اصولا نیازی به اثبات تقصیر جهت مطالبه خسارت ندارد. قاعده تقصیر زیان دیده در حقوق رم یك دفاع كامل در برابرعامل زیان تلقی می شد و خواهان با توسل بدان میتوانست از مسئولیت مدنی به طور كامل معاف گردد .نادیده گرفتن تاثیر فعل زیان بار و مسئولیت مطلق زیان زننده و محرومیت او از دریافت خسارت نظریات افراطی هستند كه منجر به بی عدالتی می شوند. قاعدۀ تقصیر زیان دیده به مفهوم رومی و حتی انگلیسی آن به قاعدۀ اقدام و تحذیر در فقه نزدیك است كه در حقوق ایران اعمال شده است.اگر متضرر علت منحصر ورود زیان باشد،خسارتی به او تعلق نمی گیرد ولی زمانی كه با دیگر افراد به صورت مشترك باعث ورود زیان می شود ،موضوع دچار كمی پیچیدگی می شود و باید رابطه سببیت میان عمل او و فعل زیان بار بر اساس نظریه تداخل یا تعدد اسباب بررسی شود