آيا بهينه كردن فعاليت هاي مربوط به نگهداري و تعميرات و موجودي قطعات يدكي به صورت توأم ، باعث كاهش هزينه ها خواهد شد؟

قابلیت اطمینان و دسترس پذیری در ماشین آلات صنعتی، یك جنبه ی بحرانی در بسیاری از سازمان های تولیدی و خدماتی است. افزایش اثر بخشی ماشین الات، نیازمند مینیمم كردن زمان بیكاری ماشین است. با استفاده گسترده از تكنولوژیهای پیشرفته تولیدی، بسیاری از شركت های مدرن به سمت توسعه سیستم های مدیریت نگهداری و تعمیرات پیش می روند به طوری كه تجهیزات سرمایه برشان به صورت بهرهورتر قابل استفاده باشد. باید این نكته را در نظر داشت كه دسترس پذیری قطعات یدكی در موفقیت سیستم های نگهداری و تعمیرات نقش كلیدی دارد. یك راه حل مقرون به صرفه برای این مسئله نیاز به سبك و سنگین كردن بین موجودی بیش از اندازه و كمبود قطعات یدكی دارد. به همین دلیل، طراحی ذخیره قطعات یدكی به صورت بهینه یك وظیفه ی مهم و بحرانی برای مدیران می باشد. به صورت كلی در صنایع مختلف سیاست های نگهداری و تعمیرات و تعیین میزان موجودی قطعات یدكی به صورت جداگانه انجام می شوند. در این مقاله، از شبیه سازی مونت كارلو به منظور بهینه سازی تركیبی فعالیت های نگهداری و تعمیرات مبتنی بر وضعیت و موجودی قطعات یدكی استفاده شده است. از الگوریتم ژنتیك باینری به منظور پیدا كردن مقادیر بهینه ی متغییرهای تصمیم استفاده كردیم. در این سیاست؛ فواصل بازرسی (T)، حداكثر موجودی قطعات یدكی (S)، نقطه سفارش مجدد موجودی قطعات یدكی (S)، سرحد فرسایش به منظور انجام تعویض پیشگیرانه (Lp) و نیروی انسانی مورد نیاز برای انجام تعویض های اصلاحی و پیشگیرانه (labOT) بهینه می شود.