اثر كاربرد كودهاي ورمي كمپوست و ميكوريزا بر صفات رشد دانه و عملكرد دانه سويا ( Glycine max L ) تحت شرايط تنش كم آبي

به منظور بررسی اثر كودهای ورمیكمپوست و میكوریزا بر صفات رشد دانه و عملكرد دانه گیاه سویا در شرایط تنش كمآبی، آزمایشی در سال 1392 در مركز تحقیقات كشاورزی شهرستان خرم آباد اجرا گردید. این آزمایش به صورت كرتهای یك بار خرد شده در قالب بلوكهای كامل تصادفی در 4 تكرار انجام شد. 120 و ، تیمارهای آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح در نظر گرفته شدند كه شامل: آبیاری پس از 60 بودند. تیمارهای كودی نیز به عنوان عامل فرعی در شش A 286 میلیمتر تبخیر از تشتك تبخیر كلاس سطح شامل: شاهد )بدون كود(، تلقیح با كود میكوریزا، مصرف 5 و 26 تن در هكتار كود ورمیكمپوست، مصرف 5 و 26 تن در هكتار كود ورمیكمپوست به همراه میكوریزا به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد كه با افزایش شدت تنش كمآبی میزان سرعت پر شدن دانه افزایش ولی طول دورهی موثر پر شدن دانه، وزن نهایی و عملكرد دانه كاهش یافت. بیشترین عملكرد دانه در تیمار 10 تن در هكتار 9290 كیلوگرم در هكتار به دست آمد كه نسبت به تیمار / ورمی كمپوست به همراه میكوریزا با میانگین 4 شاهد حدود 29 درصد افزایش نشان داد. به نظر میرسد استفاده تلفیقی از كودهای ورمی كمپوست و میكوریزا در مناطقی كه در معرض تنش كمآبی هستند، از طریق بهبود شرایط فیزیولوژیك گیاه میتواند موجب بهبود شرایط رشد گیاه و حصول عملكرد بالاتر گردد