بررسي مشخصات فيزيكوشيميايي پساب خروجي مزرعه پرورش ماهي و ارائه راهكار بازچرخاني آن به داخل آبخوان ( مطالعه موردي : مزرعه پرورش ماهي قزل آلا واقع در منطقه قوريگل استان آذربايجان شرقي)

رشد روز افزون جمعیت و افزایش تقاضا به منابع آب در كشور ما ایران كه گستره وسیعی از آن را اقلیم خشك و نیمه خشك تشكیل می دهد، سبب بهره برداری بی رویه از منابع سطحی و زیرزمینی و به تبع از آن كمبود شدید آب در بیشتر مناطق كشور گردیده است. در این راستا از جمله راهكارهای عملی و كارآمد كه امروزه برای بهینه سازی مصرف آب، تقویت و یا متعادل نگهداشتن ذخیره مخازن آب زیرزمینی مورد توجه و توصیه قرار گرفته است، بازچرخانی آبهای نا متعارف از جمله پساب ها به داخل آبخوانها و استفاده مجدد از آنها می باشد. بدیهی است كه این امر به سهم خود می تواند نقش مؤثری در مدیریت منابع آب داشته باشد. از جمله انواع پساب ها، پساب خروجی از مزارع پرورش ماهی می باشد كه با بررسی كیفیت و حصول اطمینان از عدم آلایندگی آن با توجه به استانداردهای موجود و در صورت فراهم بودن شرایط لازم، امكان با زچرخانی آن به داخل آبخوان وجود دارد. در این تحقیق، مزرعه پرورش ماهی قزل آلا در منطقه قوریگل استان آذربایجان شرقی به عنوان مطالعه موردی در نظر گرفته شده و ضمن بررسی مشخصات فیزیكو شیمیایی پساب خروجی، راهكار بازچرخانی آن به داخل آبخوان با توجه به وضعیت هیدروژئولوژی و خاكشناسی منطقه ارائه گردیده است. بر اساس نتایج بدست آمده در این تحقیق، مقادیر پارامترهای فیزیكو شیمیایی پساب خروجی با بیشتر استانداردهای معتبر موجود مطابقت داشته و با توجه به شرایط حاكم بر منطقه و در نظر گرفتن معیارهای لازم و همچنین جلوگیری از افزایش غلظت برخی از یونهای آلاینده مانند نیتریت در آبهای زیرزمینی منطقه، بازچرخانی پساب خروجی به داخل آبخوان با انجام تغذیه مصنوعی به طریقه سطحی(نفوذ دادن از سطح زمین) نسبت به زیرزمینی(تزریق كردن به وسیله چاه) مناسبتر تشخیص داده شد و از میان روش های مختلف تغذ یه به طریقه سطحی نیز، روش آبیاری در اولویت اول و روش حوضچه ای در اولویت دوم پیشنهاد گردید . در این روشها به دلیل تصفیه طبیعی، معمولاً غلظت عناصر آلاینده احتمالی كاهش یافته و می توان با تمهیدات لازم ، مقدار آنها را به حداقل ممكن رساند.