راهكارهاي بهينه سازي برنامه ريزي نيروي انساني در سازمان ها

برخی از مهمترین راهكارهای بهینه سازی برنامه ریزی نیروی انسانی در سازمان ها عبارت اند از: استانداردسازی نیروی انسانی، وضع قوانین مناسب برای جذب و نگهداری نیروی انسانی، اصلاح نظام پرداخت حقوق نیروی انسانی، تلفیق فعالیتهای آموزشی و پرورشی، تربیت نیروی انسانی متفكر و خلاق، ایجاد فرصت های برابر آموزشی، پیش بینی میزان عرضه نیروی انسانی، تدوین نظام سنجش صلاحیت علمی معلمان، اصلاح نظام ارزشیابی كاركنان و معلمان، مشاركت كاركنان در برنامه ریزی نیروی انسانی، برآورد نیروی انسانی مورد نیاز سازمان آموزش و پرورش، ارزیابی برنامه های نیروی انسانی، توسعه كمی و كیفی آموزش های فنی و حرفه ای و توسعه فناوری اطلاعات. برنامه ریزی نیروی انسانی در سازمان از آن رو مهم است كه دستیابی به چندین مقصود را امكان پذیر می سازد و مهم آن است كه با در نظر گرفتن بهترین منافع فرد و سازمان نیازهای آینده به نیروی انسانی مشخص شود و ناهمخوانی ها از میان برداشته شود. برنامه ریزی نیروی انسانی كاهش هزینه هایی را می پردازد كه از راه غیبت، ترك خدمت بی اندازه كاركنان، پایین بودن بهره وری و برنامه آموزشی بی ثمر پدید می آیند. برنامه ریزی نیروی انسانی در واقع پایه هایی را برای تدوین سیاستهای كلی جذب، گزینش، آموزش، جابه جایی، ترفیعات و ... نیروی انسانی شكل می دهد. اولین و ساده ترین تعریفی كه از برنامه ریزی نیروی انسانی شده است متعلق به ((میلكویج و ماهوتی(1979))) است كه گفته اند برنامه ریزی نیروی انسانی عرضه و تقاضای آتی كاركنان را به طور نظام یافته در سازمان ها پیش بینی می كند ((میلكویج و ماهوتی، 1979، ص 74-73))