بررسي شاخص هاي رشد هوشمند اسلامي در حوزه مركزي شهر مشهد

گسترش سریع شهرها یكی از مهمترین مو ضوعات اساسی شهرسازی در كشور های درحال تو سعه و تو سعه یافته است كه این الگوی رشد بعد از جنگ دوم جهانی به صورت پراكنش شهری بوده است و سیاست های شهری و مسائل زیست محیطی را تحت تاثیر قرار داده است ؛لذا نگاه برنامه ریزان به سمت توسعه پایدار و رشد هوشمند برای كاهش توسعه بدون برنامه و پراكندگی نامعقول شهرها آمده است هدف از این پژوهش تطبیق شاخص های شهراسلامی ایرانی با ایده جهانی رشد هوشمند است كه اصول مشتر ك آن در حوزه مر كزی شهر مشهد مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد روش تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد و برای گردآوری داده ها از روش كتابخانه ای و بررسی های میدانی و همین طور با متخصصان فعال در این زمینه مصاحبه و گفتگو شده است. نتایج حاصل از این تحلیل ها نشانگر این می باشد كه پایه ایده توسعه پایدار و رشد هوشمند مثل فشردگی ؛واحد همسایگی, حفاظت از فضای سبز,مشاركت و.... در اصول معماری شهری اسلامی ایرانی نمود كامل داشته و به صورت فشردگی شهرها , محله , باغ ایرانی ,وقف ,پیمون و... بوده است لذا واكاوی و قابلیت كاربرد این اصول در شكل گیری مدل نوین رشد هوشمند اسلامی می تواند در طراحی پایدار ساختار مو جود كلان شهرها موثر باشد ؛همین طوردر حوزه مركزی مشهد به لحاظ شاخص های زیست محیطی؛ كالبدی و اجتماعی با ضوابط اسلامی ایرانی هماهنگ نیست و در راستای رشد هو شمند نمی باشد.