ارزشيابي سطح قابليت زندگي شهر اصفهان ازديدگاه شهروندان

رشد سریع شهرنشینی شهرها را با مشكلات متعددی مواجه كرده است مقابله بااین مشكلات نیازمند اتخاذ شیوه های مناسب مدیریت و برنامه ریزی شهری است یكی ازالگوهای نوین برنامه ریزی شهری راهبرد توسعه شهری است كه سه هدف عمده رشداقتصادی كاهش مستمرفقر و بهبود مدیریت شهری را دنبال می كند ازدیدگاه این راهبرد شهرها برای رسیدن به این سه هدف باید قابل زندگی بانك پذیر رقابت پذیر و دارای حكمرانی خوب باشند هدف ازاین مقاله بررسی وضعیت مناطق چهارده گانه شهر اصفهان ازنظر شاخص قابلیت زندگی به عنوان یكی ازاركان راهبرد توسعه شهری است برای این منظور ابتدا با استفاده از روش نگرش سنجی سطح این شاخص درهرمنطقه محاسبه و سپس به كمك نمودارهای تارعنكبوتی وضعیت هرمنطقه ترسیم شده است نتایج پژوهش نشان میدهد كه باوجود تفاوت هایی كه بین مناطق چهارده گانه شهرداری ازنظر زیرشاخصهای قابلیت زندگی وجود دارد كم و بیش تمام مناطق ازكیفیت دسترسی به خدمات پایه رضایت دارند و شهراصفهان را شهری ایمن سالم و زیبا می دانند.