بررسي تغييرات كاربري اراضي با استفاده از مدل كمي WEAP ( مطالعه موردي - چهارمحال بختياري )

كمبود منابع آب، توانایی كشاورزان را برای تولید غذا و امرار معاش محدود می كند. از نظر سازمان ملل متحد مشكل جمعیت یكی از مسائل مهم شناخته شده است . رشد سریع جمعیت مهمترین عامل كاهش آب تجدید شونده در سال های اخیر بوده است. در بسیاری از مناطق ایران از جمله منطقه مورد تحقیق، تغییرات عمده كاربری ها در ارتباط با منابع آب زیرزمینی، سبب عدم تعادل سرزمین در طول زمان شده است و باعث آشفتگی و تخریب اكولوژیك شده است و با مدیریت صحیح می توان به حفظ پایداری حوزه آبخیز كمك نمود. تحقیق حاضر به منظور تعیین ناثیر آن در تغییر منابع آب می باشد. لذا با استفاده از تصویر TM سال ۲۰۱۲ اقدام به تهیه نقشه كاربری اراضی شد. از این رو مراحل پیش پردازش تصویر انجام گرفت و تصویر با نقشه توپوگرافی ۱:۲۵۰۰۰ و نقاط برداشت شده از مطالعات میدانی تدقیق شد. و با استفاده از داده های منابع آب مربوط به ۱۳۹۱، مطالعات میدانی اولیه و تكمیلی و سایر اطلاعات اقدام به تهیه نقشه كاربری اراضی در منطقه شد. با استفاده از مدل كمی WEAP، نتایج تحقیقات نشان داده كه به جز دشت های فارسان، شلمزار و گندمان سایر دشت های استان با بیلان منفی مواجه هستند. لذا نتایج حاصل می تواند به منظور برنامه ریزی صحیح سرزمین بخصوص منابع آب و زمین منطبق با ویژگی های جمعیتی و اقتصادی در هر منطقه استفاده شود.