بررسي بيان هيستون داستيلاز 1 در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو

دیابت شیرین نوع ۲ بیماری متابولیكی مزمنی است كه سرعت شیوع آن در سراسر جهان، به یكی از چالش برانگیزترین مشكلات قرن حاضر تبدیل شده است. این بیماری به دنبال ایجاد مقاومت نسبت به انسولین و كمبود انسولین تولید شده توسط سلولهای B| پانكراسی تظاهر پیدا می كند. از ویژگیهای بارز این بیماری هیپرگلیسمی یا افزایش سطح قند خون است. دیابت نوع ۲ عوارضی به همراه دارد كه از جمله آنها می توان به نفروپاتی، رتینوپاتی، نوروپاتی و عوارض قلبی-عروقی اشاره كرد. ژنتیك و اپی ژنتیك از عوامل دخیل در ایجاد این بیماری هستند. اپی ژنتیك به معنی بروز تغییرات وراثتی بدون ایجاد تغییر در توالی DNA است. از اساسی ترین تغییرات اپی ژنتیكی، استیلاسیون و داستیلاسیون هیستونها هستند. در این مطالعه، بیان ژن هیستون داستیلاز HDACI در دو گروه با قند خون طبیعی و قند خون بالا توسط روش Real Time PCR بررسی و مقایسه شد. جهت تحلیل آماری داده ها، از دو نرم افزار PTISm7 و SPSS استفاده شد. ژن مرجع در این مطالعه B2M در نظر گرفته شد. طی این مطالعه افزایش بیان قابل توجهی در افراد پیش دیابتی و دیابتی با قند خون نسبتا بالا نسبت به افراد سالم در سطح mRNAژن fold change expreSSlon = 3.63 : p=0.0006)HDACI) و همچنین افرادی با قند خون بالا نسبت به افراد سالم در سطح mRNA ژن 1 (HDAC) fold change expression=2.41 ; p= 0.006 مشاهده شد.