بررسي وضعيت خشكسالي در ايران وارائه راهكارهاي مناسب

اهميت مديريت آب، همپاي مديريت توسعه است . كميسيون توسعه پايدار سازمان ملل، شاخص اندازهگيري بحران آب در ايران را كه ميزان برداشت آب بيشتر از 40 درصد كل منابع آب تجديدپذير آن است، در وضعيت بحران شديد منابع آبي قرار داده است. ازديدگاه سازمان ملل متحد پس از مشكل جمعيت، دومين مسئله اصلي، بحران و مديريت آب در جهان شناخته شده است. بانكجهاني، راندمان ناكارآمد پايش مصرف در بخشهاي كشاورزي و صنعتي، شوري و زه دار شدن اراضي كشاورزي، وضعيت نامطلوب تعميرات و نگهداري، محدوديت جبران هزينه ها و نبود هماهنگي بين سازمانهاي ذيربط را بعنوان چالشهاي آب كشور نام برده است. همچنين به دليل عواملي چون تغيير الگوي مصرف، تغيير در الگوهاي بارندگي، گرم شدن تدريجي زمين، عدم سرمايه گذاري كافي و مناسب، مديريت نامناسب منابع آبي موجود و رشد مصرف سرانه آب، به نظر ميرسد منابع آبي موجود پاسخگوي نيازهاي جمعيت امروز و آينده نمي باشد. براي پاسخگويي به نياز روزافزون تقاضاي آب در كشور، راهكارهاي توسعه منابع آبي جديدعبارت است از : بهره برداري بهينه از منابع آبي باقي مانده، استفاده مجدد از فاضلاب، شيرين كردن آب هاي شور و افزايش ظرفيت توليد منابع موجود، در نظرگرفتن راهبردهاي صرفه جويي آب در بخشهاي مختلف اقتصادي و توسعه روشهاي مديريت كارآمد. از ديگر سياست هاي موثر بربخش آب و مديريت آب قيمت گذاري ويارانه هاي كشاورزي ، گسترش فن آوري هايي مثل آبياري باراني وقطره اي ، لوازم خانگي مثل (Power tariff pricing ) تعرفه ها فلاش تانكها ، ماشين لباسشويي ها و... هستند. مجموعه اقداماتي كه در كشور در ارتباط با تأمين آب كشاورزي، شهري و صنعتي انجام شده، عمدتاً در زمينه مديريت توليد و عرضه آب بوده و كمتر توجهي به مديريت مصرف گرديده است. واژههاي كليدي