ارزيابي ارزش تغذيه اي محصولات فرعي كشمش در حيوانات اهلي به وسيله اندازه گيري تركيب شيميايي

یكی از نگرانیهای مربوط به افزایش تولیدات دام و طیور در كشورهای در حال توسعه و نیمه خشك كمبود مواد غذایی رایج برای تغذیه آنها است. یكی از راهكارهایی كه می تواند نیازهای بالای میلیون ها دام و طیور به مواد غذایی در این كشورها را جهت حفظ تولید و تضمین تولید آنها برای سال های متمادی حفظ كند استفاده از محصولات فرعی بخش كشاورزی هستند. در این آزمایش هدف تعیین تركیب شیمیایی محصولات فرعی كشمش (شامل كشمشهای غیر قابل استفاده، خوشه های آن و شكرك) جمع آوری شده از كارخانه های اطراف ملایر برای تعیین ارزش تغذیه ای آنها بود. محصولات فرعی شامل پوش و غوره كارخانه، پوش، كشمش پس زده و شكرك بودند كه همچنین با محصول اصلی (كشمش سالم) مقایسه شدند. پوش بیشترین و كشمش سالم كمترین ماده خشك را داشت (۹۳/۲ در مقابل ۸۵/۸ درصد، ۰/۰۵ >P). همچنین بیشترین مقدار پروتئین خام در پوش و كمترین مقدار در كشمش سالم مشاهده شد (۹/۹ در مقابلی ۳/۷ درصد ماده خشك، ۰/۰۵ >P). در مقایسه با سایر محصولات، كشمش پس زده بیشترین مقدار چربی خام را داشت (۰/۰۵ >P). محصولات فرعی در مقایسه با كشمش سالم ماده خشك (۹۰/۴ در مقایسه با ۸۵/۸ درصد، ۰/۰۵ >P) و پروتئین خام بیشتری (۶/۶ در مقایسه با ۳/۷ درصد ماده خشك، ۰/۱۰ =P) داشتند ولی مقدار چربی خام مشابهی داشتند (۳/۲ در مقایسه با ۱/۹ درصد ماده خشك؛ ۰/۲۳ =P)، نتایج حاضر بیان می كند كه محصولات فرعی به تنهایی و یا به صورت تركیبی می توانند به عنوان یك خوراك ارزان در تغذیه دام بررسی شود