نگاهي به سبك غزليات مير محمد امين مير جمله شهرستاني اصفهاني

میر محمد امین میر جمله شهرستانی اصفهانی ( 981-1047 ه.ق ) ملقب به روح الامین از شاعران مشهور دوره ی صفویه و آغاز سبك هندی است كه مدتی در دربار پادشاهان قطب شاهی و گوركانی هند به سر برد و به مقام و مناصبی از جمله میربخشی گری و میر جملگى (وزارت) دست یافت، وی علاوه بر كارهای دیوانی خمسه ای به تقلید از نظامی شامل خسرو و شیرین ، لیلی و مجنون ، مطمح الانظار، فلك البروج و جواهر نامه و همچنین دیوان غزلیاتی موسوم به «گلستان ناز» به تقلید از شاعران سبك عراقی و مكتب وقوع از خود به یادگار گذاشت دیوان غزلیات وی بر اساس نسخه های موجود در موزه ی بریتانیا، كتابخانه ی دانشگاه فردوسی مشهد و كتابخانه ی مجلس شورای اسلامی توسط نگارنده تصحیح شده و أن شاء الله در آینده نزدیك به چاپ خواهد رسید. آنچه از مطالعه و بررسی دیوان غزلیات روح الامین به دست می آید. این است كه دو شیوهٔ كاملاً متمایز در اشعار وی دیده میشود : الف - شیوه ای كه در آن به تقلید از شاعران سبك عراقی از جمله حافظ رفته است آنچه این نظر را تایید می كند اولاً اوزانی است كه در آن اوزان شعر سروده است زیرا روح الامین غزلیات خود را در همان اوزانی سروده كه حافظ در غزلیاتش به كار گرفته است و ثانیاً مضامین مشترك از جمله مبارزه با زهد و واعظان ریاكار دلیل دیگری براین مدعاست. ب: شیوهٔ مكتب وقوع كه اندكی پیش از عصر شاعر شروع شده و در دورهٔ او به اوج خود نزدیك شده است غزلیاتی كه در این شیوه سروده به واقعیت نزدیك تر، صمیمی تر ، سوزنده و پر تاثیر است و بیان وصف و حال شاعر در وصال و هجران است دراین مقاله سعی می شود ضمن معرفی مختصر روح الامین و جایگاهش در شعر و شاعری ، سببك غزلیات وی مورد بررسی واقع شود.