مطالعه كيفيت آب آبياري دشت جيرفت

دشت جيرفت يكی از حاصلخيزترين دشت های ايران است كه دارای تابستان های گرم و خشك و زمستان های معتدل می باشد. متوسط بارندگی آن 181 ميليمتر در سال كه در سال های اخير عمدتاً كمتر از متوسط بوده است. شوری آب از جمله معيارهای مهم می باشد كه بر رشد گياه و كيفيت خاك اثرات نامطلوبی دارد. در اين تحقيق نتايج تجزيه آب آبياری اكثر چاه های دشت جيرفت مورد بررسی قرار گرفت. نتايج نشان می دهد كه افزايش شوری آب آبياری می تواند بر اثر افت سطح اب چاه ها باشد كه اين خود در نتيجه خشكسالی های اخير بوده است. از طرفی افزايش مصرف كودهای شيميايی خود دليلی بر شور شدن آب آبياری نيز می باشد پس برنامه ريزی دقيق و استفاده پايدار از اين منابع خدادادی بايستی به صورت جدی در دستور كار قرار گيرد.