مقايسه دو مدل جذب آب توسط ريشه گياه گوجه فرنگي و بدست آوردن تابع كاهش جذب آب بهينه

یكی از مهمترین عوامل در رشد و پرورش گیاهان زراعی آب است، در عصر حاضر كمبود منابع آبی سبب شده تا برای تولید غذای این جمعیت رو به تزاید از اعمال سیاست های كم آبیاری استفاده شود. گیاهان به صورت طبیعی با استفاده از سیستم ریشه خود قادرند آب موجود در بافت خاك را جذب كرده و برای برآوردن نیازهای آبی خود در طول دوره رشدشان از آن استفاده كنند، برای جلوگیری از هدر رفت آب در مزارع و افزایش راندمان های مصرف آب باید آنقدری به گیاه آب داده شود كه قادر به جذب آن است. در این مقاله با استفاده از برنامه ای كه به زبان برنامه نویسی Visual Basic نوشته شده است دو مدل جذب آب توسط ریشه ون گنوختن و پاراساد را برای گیاه گوجه فرنگی با یكدیگر مقایسه كرده و از این مقایسه برای به دست آوردن تابع كاهش جذب آب بهینه استفاده شده است. این مدل جدید كامپیوتری كاربرد بسیار بالایی برای كلیه 0/ مهندسان آبیاری و زهكشی و شركت های مهندسین مشاور دارد. تابع كاهش جذب آب بهینه محاسبه شده در این تحقیق 1 می باشد كه سبب همبستگی نزدیك دو مدل با یكدیگر خواهد بود.