گزينش مناسب ترين روش تغذيه مصنوعي به عنوان راهكاري براي مديريت منابع آب زيرزميني استان بوشهر

report iconخلاصه مقاله: رشد روزافزون جمعيت و نياز فزاينده به منابع آب در كشور، موجب بهره برداري بي رويه از منابع آب زيرزميني و در نتيجه به هم خوردن تعادل طبيعي آن شده و بيلان آب زيرزميني كه همان تعادل ميان آب ورودي به آبخوان و آب برداشتي از آن مي باشد، در آبخوان هاي بسياري از مناطق كشور از جمله استان بوشهر منفي شده است. برداشت سالانه 520 ميليون مترمكعب از سفره هاي آب زيرزميني استان بوشهر كه موجب پيشروي آب هاي شور به اين سفره ها شده است، كم آب بودن استان و تأمين آب مورد نياز آن از دو استان فارس و كهگيلويه و بويراحمد از دلايلي است كه لزوم مديريت منابع آب زيرزميني استان را آشكار مي سازد. در اين مطالعه، به تغذيه مصنوعي به عنوان يكي از راهكارهاي مديريت منابع آب زيرزميني پرداخته شده و سپس بهينه ترين روش اجراي آن باتوجه به شرايط اقليمي و اقتصادي استان معرفي مي گردد. براي تغذيه مصنوعي، آب در خاك نفوذ داده شده و به سمت سفره آب زيرزميني حركت مي كند. اين سيستم ها به خاك هايي نياز دارند كه بهمقدار كافي نفوذپذير باشند. متداول ترين روش هاي تغذيه مصنوعي عبارتند از: استخر تغذيه، پخش سيلاب و چاه هاي تزريق. از آنجا كه در استان بوشهر تبخير بالاست روش پخش سيلاب داراي كارآيي لازم نمي باشد. چاه هاي تزريق نيازمند تاسيسات پمپاژ بوده و آبي كه براي تغذيه استفاده مي شود نيز بايد داراي كيفيت بالايي بوده كه اين موارد، هزينه استفاده از اين روش را افزايش مي دهند پس روش مقرون به صرفه اي نمي باشد. از بين روش هاي مذكور، روش استخر تغذيه به دليل سهولت ساخت، حفاظت و بهره برداري، دارا بودن طراحي ساده و بازدهي بالا براي استان بوشهر پيشنهاد مي گردد. كلمات كليدي: مديريت منابع آب زيرزميني، ،