تحليل توزيع فضايي مراكز درماني (درمانگاه ها) منطقه 4 شهرداري مشهد

دسترسی یكسان و مناسب به كاربری های بهداشتی-درمانی در شهر ضامن سلامت جامعه است و جامعه سالم ضامن رشد و بالندگی بیشتر، و پراكنش جغرافیایی عادلانه مراكز درمانی، دستیابی به این امر را تسهیل و تسریع خواهد نمود. در این مقاله به تحلیل توزیع درمانگاه های منطقه 4 شهر مشهد از منظر عدالت فضایی پرداخته شده است. ابتدا با برداشت میدانی مكان هر یك از درمانگاه های منطقه مشخص و اقدام به تشكیل پایگاه اطلاعاتی GIS شد، سپس لایه های مسكونی، تراكم جمعیتی و شبكه معابر و... جهت انجام تحلیل های لازم در محیط نرم افزار ArcGIS باهم تركیب شدند. با استفاده از مدل های تحلیل مكانی، تحلیل تایسن، شعاع دسترسی، بافرینگ و نیز ماتریس سازگاری، نتایج تحلیل فضایی توزیع واحدهای درمانگاه در این منطقه نشان داد كه توزیع مراكز درمانگاه در بین نواحی سه گانه این منطقه ناهماهنگ با جمعیت، نامتعادل در توزیع، و سطح دسترسی و مكان گزینی آنها با توجه به وضع موجود نامناسب است هم چنین بیش از 50% این مراكز با كاربری های مجاور خود ناسازگار هستند.