بررسي بازار هاي مالي از بعد قانون مندي و انضباط نظارتي (بورس و غيربورس)

از بعد قانون مدنی و انضباط نظارتی بازارهای مالی را به بازارهای رسمی)بورس ها( و بازارهای غیررسمی )خارج از بورس(تفكیك می نمایند و به عبارتی بورس ها، بازارهای مالی سازمان یافته ای هستند كه دارای تشكیلات فیزیكی مشهود هستند. بورس اوراق بهادار مركزی مطمئن و رسمی برای گردآوری نقدینگی و پس اندازهای خرد و راكد افراد می باشد. این بازار چهاركاركرد تجهیز منابع مالی، توزیع عادلانه درآمد بین فعالان اقتصادی ایجاد بازار رقابت كامل و تخصیص بهینه سهام را برای جامعه به همراه دارد. بازار سرمایه در ایران ازسال 1431 فعالیت خود را آغاز نموده است فعالیت اصلی این بازار عمدتاً در بورس اوراق بهادار تهران و بر معاملات سهام متمركز بوده است و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تمایل افراد و موسسات به خرید اوراق قرضه به دلایل گوناگون از جمله ربوی بودن این اوراق،به تدریج كاسته شد و اوراق قرضه جدیدی برای عرضه به مردم منتشر نشد. بورس ها بسته به شرایط اجتماعی و اقتصادی » قانون عملیات بانكی بدون ربا « از سال 1434 با اجرای كشورها اقدام به تدوین شرایط پذیرش شركت ها می نمایند. شرایط پذیرش عمدتاً ویژگی های كمی و كیفی است كه شركت ها باید از آن برخوردار باشند به عنوان مثال از شرایط پذیرش شركت ها در تابلوی اصلی بورس تهران می توان به مواردی از قبیل سرمایه بیش از 51 میلیارد ریال، داشتن حداقل دو سال فعالیت سود آور، مالكیت 07 درصد شركت توسط حداقل 17 نفر سهامدار و ... اشاره كرد.