بررسي تاثير پخش سيلاب بر فعاليت ميكروبي خاك

یك بررسی بر روی خا كهای شنی ایستگا ه تحقیقاتی، ترویجی و آموزشی كوثر در گربایگان فسا، 200 كیلومتری جنوب شرقی شیراز انجام گرفت. چهار نمونه مركب از خاك سطحی0-20سانتیمتری) به شرح زیر جم عآوری گردید: 1- از دو نوار اول شبكه های پخش سیلاب گربایگان فسا موسوم به بیشه زرد 1 كه در دی ماه 1361 در آنها اكالیپتوس كامالدولنسیس Eucalyptus comaldulensis كاشته شده است. 2- از مناطقی كه پخش سیلاب بر روی آن صورت نگرفته (شاهد). 3- از نوار دوم و سوم شبكه رحیم آباد 1 كه زیر پوشش گیاهان مرتعی است و باسیلاب به صورت طبیعی آبیاری می گردد. 4- مزرعه زراعی كه در جنوب غربی شبكه بیشه زرد 1 قرار گرفته، به عنوان چهارمین تیمار انتخاب گردید. از این نمونه ها برای شمارش تعداد كل موجودات ذر هبینی و باكتر یهای نیترات ساز با روش بیشترین احتمال تعدادMPN)استفاده گردید. نتایج نشان داد كه جمعیت كل موجودات ذره بینی حدود 34 و 24 برابر، به ترتیب در مكان هایی كه با اكالیپتوس كامالدولنسیس كاشته شده بود و مراتع طبیعی پخش سیلاب شده در مقایسه با شاهد، افزایش یافته است. دو مكان پیشین در مقایسه با اراضی زراعی 6 و 4 برابر، موجودات ذره بینی بیشتری داشت. ظاهرا افزایش میزان رطوبت و مواد آلی برای جمعیت میكروبی در مح لهای كاشت اكالیپتوس كامالدولنسیس و اراضی مرتعی، دو عامل عمده در افزایش میزان جمعیت میكروبی هستند. مقدار ماده آلی در مكان هایی كه اكالیپتوس كامالدولنسیس كاشته شده، در مقایسه با شاهد و نقاط زراعی تقریبا 2 برابر افزایش یافته است 1/40 به ترتیب در مقایسه با 0/63 و 0/73 . تعداد اكسید كننده های آمونیوم در نقاط اكالیپتوس كاری شده و مزارع زراعی به طور معنی داری افزایش نشان داد. فعالیت اكسید كننده های آمونیوم و نیتریت ( باكتری های نیترات ساز) در مكان هایی كه اكالیپتوس كاری شده، نسبت به نقاط دیگر، افزایش یافته است. درمجموع، می توان گفت كه كاشت اكالیپتوس كامالدولنسیس، رشد و فعالیت باكتر یهای نیترات ساز و در نتیجه فرایند نیترات سازی ( نیتریفیكاسیون) راتحریك می كند.

A study was conducted on a Typic Haplocalcids, coarse-loamy over loamy skeletal carbonatic, (hyper) thermic soil (alluvium-derived) at the Gareh Bygone Plain Experiment Station, ٢٠٠ km to the south-east of Shiraz, Iran. Four composite samples of surface soil (٠-٢٠ cm depth) were collected from: (١) The first two sedimentation basins (SBs) of the Bisheh Zard١ artificial recharge of groundwater (ARG) system which was planted with Eucalyptus camaldulensis in Jan.-Feb. ١٩٨٣(EUCA). (٢) An adjacent site without floodwater spreading was chosen as the control. (٣) SB٢ and SB٣ of the Rahim Abad, which formed the third treatment were under native pasture and irrigated with floodwater. (٤) Farm fields located at south-west of Bisheh Zard (AFAR) formed the fourth treatment. These samples were used for enumeration of total microorganisms and nitrifying bacteria by the Most Probable Number (MPN) method. It is observed that the total population of the soil microorganisms increased by about ٣٤ and ٢٤ fold at the site which was planted with Eucalyptus camaldulensis and native pasture along with floodwater spreading, in comparison with the control, repectively. Two former sites had about ٦ and ٤ fold more microorganisms as compared with the farm fields. Apparently, an increase in moisture and substrate supply for the biotic community at these sites, are the two major determinants. Amounts of organic matter in the site, which was planted with E. camaldulensis, has increased by about ٢-fold in comparison with control and farm fields (١٫٤٠٪ versus ٠٫٦٣٪ and ٠٫٧٣٪, respectively). The number of ammonium oxidizers in EUCA and AFAR sites increased significantly. The activity of both ammonium and nitrite oxidizers (nitrifiers) increased in the site which was planted with E. camaldulensis than the other sites. It may be concluded that cultivation of E. camaldulensis stimulates the growth and activity of nitrifier bacteria and subsequently, nitrification.