بررسي تاثير ذرات نانوسيليكا بر مقاومت به خوردگي، سايش و چسبندگي پوشش هاي اكريليكي

برای بهبود خواص پوشش های آلی می توان با اضافه كردن پر كننده هایی مانند نانوذرات سرامیكی، پوشش را تقویت كرد. در تحقیق حاضر پوششهای نانو كامپوزیتی شامل نانوذرات سیلیكا در زمینه اكریلیك بر روی زیر لایه فولادی اعمال شد. در این راستا از مقادیر ۲، ۴ و ۶ درصد وزنی نانو سیلیكا جهت تهیه نانو كامپوزیت مربوطه استفاده گردید. جهت دستیابی به فرآیند پخش مناسب نانوذرات در زمینه پلیمری از همزن دیسكی دور بالا بهره گرفته شد. فرآیند اسپری هوا نیز به عنوان روش پوشش دهی انتخاب شد. مقاومت به سایش رنگ به روش پین بر روی دیسك، چسبندگی پوشش به روشهای پول آف و كراس كات، مقاومت به خوردگی آن به روشهای مه نمكی و آزمون الكتروشیمیایی پتانسیودینامیك در محدوده تافل مورد مطالعه قرار گرفت. نتایح نشان داد كه ذرات نانومتری سیلیكا به دلیل پخش مناسب و سازگاری خوب با زمینه پلیمری منجر به بهبود مقاومت به خوردگی، چسبندگی و مقاومت به سایش پوششهای نانو كامپوزیتی شده اند. تصاویر میكروسكوپ الكترونی روبشی از مسیر سایش، نمایانگر مكانیزم غالب خستگی سطحی در فرآیند سایش پین روی دیسك میباشد. در این پژوهش خواص مكانیكی و خوردگی بهینه در مقدار ۴ درصد وزنی نانوسیلیكا به دست آمد. .