بررسي روند تغييرات كيفي رودخانه كرخه در سال آبي 86-1385

امروزه عدم توزیع مناسب مكانی و زمانی منابع آب، افزایش جمعیت، افزایش نیاز به تولید محصولات كشاورزی سبب شده است كه مدیریت منابع آب جهت استفاده بهینه از اهمیت دوچندانی برخوردار شود.اما در راستای مدیریت مناسب یك منبع آب آنچه اهمیت فراوانی دارد، آن است كه كمیت و كیفیت آن منبع آبی جهت مدیران و تصمیم گیرندگان امر تخصیص منابع آب شناخته شده باشد. لذا با توجه به این ضرورت مطالعاتی همچون مطالعات كیفی رودخانه جایگاه ویژه ای در بحث مدیریت منابع آب ایفا می كند. رودخانه كرخه یكی از ۵ رودخانه مهم استان خوزستان است كه جوامع مختلف حاشیه این رودخانه به طور مستقیم و غیرمستقیم به آن وابسته هستند، اراضی كشاورزی مستعدی در دشتهای پای پل (اوان،دوسالق، ارایض و باغه )، اراضی پایاب (دشتهای حمیدیه، قدس و آزادگان) و دشتهای آبخور تونل دشت عباس، دشت موسیان، اراضی جنوب كرخه نور و شهید چمران و بسیاری از اراضی كشاورزی دیگر حیات خود را وامدار حیات رودخانه كرخه می باشند. با توجه به این امر كیفیت رودخانه كرخه در سال آبی اخیر ۸۶، ۱۳۸۵ در ۱۰ ایستگاه منتخب رودخانه مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد كه ایستگاههای بالادست شامل پای پل و جلوگیر دارای كیفیت مطلوب بوده و ایستگاههای پایین دست شامل یزدنو و هویزه به دلیل برخی عوامل نظیر وضعیت طبیعی رودخانه، كم شدن شیب رودخانه و یا مسایلی نظیر ورود فاضلابهای شهری پایین دست نظیر شهرهای هویزه و سوسنگرد دچار نقصان كیفی شده اند. اما بطور كلی در مقایسه با دیگرام شولر مشخص شد كه كیفیت آب در بیش از نیمی از ایستگاهها در رده قابل شرب و خوب واقع شده و از نظر مقایسه با دیاگرام ویلكوكس نیز وضعیت آب به لحاظ استفاده های كشاورزی مطلوب تخمین زده شده است.