بررسي نقش مديريت منابع انساني در سازمان هاي مجازي

سازمانهاي مجازي سازمانهایی هستند كه براي استفاده از مزیت هاي نسبی سایر سازمانها در جهت دستیابی به منافع بیشتر با آن سازمانها متحد گردیده اند. این سازمانها بر پایه الگوهاي مختلفی ایجاد می شوند و با استفاده از فناوري اطلاعات، ارتباطات سریع، ارزان و آسانی بین خود ایجاد می شوند. سازمانهاي مجازي براي همگام شدن با تغییرات سریع و اساسی دنیاي جدید راهبردهاي مثمر ثمري به كار می گیرند. فناوري اطلاعات تسهیل گري است كه امكان ایجاد سازمانهاي مجازي را فراهم كرده است. در این سازمانها شاخص هایی از قبیل میزان همكاري با شركا، میزان استفاده از فناوري اطلاعات، نحوه همكاري بر پایه اعتماد متقابل، نحوه انتخاب شركا و نحوه رفع اختلاف با شركا و ایجاد تیم هاي مجازي به تعیین میزان مجازي بودن این سازمان ها كمك می كنند. سازمان مجازي، به عنوان یك واقعیت، حاصل پیشرفتهاي فناوري و خلاقیت در سازماندهی است كه براي پاسخگوئی به نیازهاي محیط متلاطم و ویژگیهاي عصر فرا صنعتی پدید آمده است. در دنیاي تجاري امروز، سازمانهاي مجازي با بهره گیري از كاركنان دانش محور و انعطاف پذیري بالا، با اثربخشی و كارایی چشمگیري به نیازهاي بازار پر تلاطم پاسخ داده و مزیت رقابتی قابل ملاحظه اي را ایجاد می كنند. به منظور برخورداري از مزایاي چنین سازمان هایی باید مسایل مدیریتی مرتبط با آنها به خوبی شناسایی و ساماندهی شود.كاهش ارتباطات رودررو، كاركردن در محیط هایی كه كاركنان به دور از همدیگر و مدیران كار می كنند، تنوع و تخصصی شدن كارها، مرزهاي سازمانی، پراكندگی جغرافیایی، تغییرات سریع محیط كار و همكاران و ... در مدیریت منابع انسانی، سازمانهاي مجازي را مبدل به مبحثی پیچیده و چالش برانگیز كرده است. تعهد شغلی پایین و نرخ بالاي ترك شغل از جمله مشكلات حوزه منابع انسانی در سازمانهاي مجازي است. با توجه به اهمیت موضوع، در این مقاله ضمن بررسی مفهوم سازمان هاي مجازي و نحوه شكل گیري، انواع آن، معایب و مزایاي این سازمان ها، نظریه و تئوري ها، شاخص ترین مشكلات مدیریت منابع انسانی را كه یكی از 5 حوزه تخصصی مهم در مدیریت سازمان هاي مجازي می باشند بررسی و بعضی از راهكارهاي مهم در این خصوص اشاره خواهد شد.