بررسي ارگونوميگ نحوه بلند كردن بار و مشكلات اسكلتي عضلاني ناشي از كار در كارگران معادن سنگ روباز كرمانشاه در سال 1380

با توجه به شيوه زياد اختلالات اسكلتي عضلاني در كارگران نسبت به ديگر جمعيتهاي صنعتي و نبود اطلاعات در خصوص بلند كردن بار اين مطالعه به منظور بررسي ميزان اين اختلالات و شناسايي عوامل خطر ساز با استفاده از فرايند Active surveillance و نيز ارزيابي وضعيت اين مطالعه به روش توصيفي – تحليلي روي 36 نفر از كارگران حاضر در معادن سنگ روباز و صنايع وابسته انجام گرفت. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه استاندارد بررسي علائم با خطر بهداشتي بود كه از طريق مصاحبه حضوري تكميل گرديند. سپس وضعيت بلند كردن بار از طريق مشاهده و استفاده از معادله بازنگري شده NIOSH در سال 1991 مورد بررسي وارزيابي قرار رگفت. داده هاي به دست آمده با استفاده از آماره هاي توصيفي ارائه گرديد و روابط بين نمتغيرها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون مورد تحليل قرار گرفت. مطالعه روي 36 نفر از كارگران معادن با سن 8/98 مثبت و منفي 35/39 (با محدوده سني 23-55) سال وسابقه كار 7/7 مثبت و منفي 11/02 (با محدوده 30-1) سال انجام شد. كل نمونه هاي پژوهش در طول سال قبل ناراحتي اسكلتي عضلاني داشته اند. 12 نفر از كارگران دچار ناراحتي تمام بدن بودند. 55/6% از كارگران هر روز دچار ناراحتي بودند. علت ناراحتي از ديد اكثريت كارگران (72/2%) بلند كردن بارهاي سنگين و فشار كاري بود. ميزان شدت آسيب برابر 5469 روزكاري از دست رفته و محدود در كل كارگران طي سال گذشته بود كه معادل نيروي كار 15 نفر مي باشد. با توجه به شرايط خاص بلند كردن بار RWL در كارگران معادن برابر (6/69kg) 14/79 lb بود. طول بروز ناراختي و تعداد دفعات دوره ناراحتي همبستگي مستقيم معنادار داشت اين مطالعه نشان داد كه ميزان اختلالات اسكلتي عضلاني ناشي از كار در معدن بسيار بالاست كه احتمالا بيشتر ناشي از جابجايي دستي بارهاي سنگين مي باشد. نحوه بلند كردن بار در كارگران مورد مطالعه مطلوب نبود. پيشنهاد مي شود با ارائه برنامه هاي آموزشي ارگونوميكي و تجزيه و تحليل عوامل خطر ساز و انجام مطالعات مشابه در سطح وسيعتر شرايط كار در معادن مورد بررسي دقيقتر قرار گيرد.