بازيافت آب در محيط زيست

چكیده همان طور كه می دانید آب بیش از سه چهارم سطح كره زمین را پوشانده است . ۷۹/2 درصد از آب های موجود در اینن سنیاره در ااینانو هنا و دریاهنا انباشته 2 درصد از آب های موجود اابل شرب می باشد. مقدار اابل توجهی از كل آب های سطح كنره زمنین بنه صنور منناط / شده اند، لیكن تنها حدود ۸ اطبی، یخچال های ۰/ طبیعی، رطوبت هوا و خاك می باشد كه عملاً غیراابل دسترسی است و تنها ۲2 درصد از آن در رودخانه ها جاری بوده و ینا بنه صنور دریاچه های آب شیرین و منابع زیرزمینی ارار گرفته اند و انسان ها آب آشامیدنی خود را از این منابع تأمین می نمایند . امروزه این منابع محدود آب شنیرین اابل دستر در معرض انواع آلودگی های میكروبی و شیمیائی ارار گرفته ، و آلاینده های فراوانی از طری فاضلاب های صنعتی و كودهنای شنیمیائی مننابع حیاتی انسان ها را به طور جدی تهدید می نماید . نگاهی گذرا به وضعیت محیط زیست جهنان مبنین اینن وااعینت اسنت كنه در چنند دهنه اخینر در نتی نه فعالیت های بشر، كره زمین متحمل صدما جبران ناپذیری شده است. بی توجهی به ظرفیت های اابل تحمل محیط زیست، بهنره بنرداری نامناسنا از مننابع طبیعی، آزمندی انسان برای بهره كشی از محیط زیست و در آخر بی توجهی به منط علن ااتاناد در سیاسنتگياری هنای بهنره بنرداری از مننابع طبیعنی و محیط زیستی، شرایطی را پدید آورده است كه همه جوامع به نوعی با معضلا محیط زیستی دست به گریبان شده اند. بر این اسا در این مقاله ابتدا پیشینه و ضرور ارزشگذاری و استفاده از سازوكارهای ااتاادی و اانونی برای حفاظت از محنیط زیسنت مطنرش شنده است، سپس ضمن معرفی مه ترین ابيارهای سیاستگياری محیط زیست )ابيارهای اانونی و ااتاادی(، نقاط او و ضعف آنها در زمینه بازیافت آب بررسنی شده است. در انتها و پس از جمع بندی، پیشنهادهایی برای استفاده از این سازوكارها در برنامه های توسعه كشور ارائه شده است. كلید واژه ها: ااتااد