اثر سطوح يك سوپرجاذب بر هدايت هيدروليكي اشباع، تخلخل و منحني مشخصه رطوبتي در خاك زراعي

كاهش بارندگی و افزایش مصرف آب در بخش كشاورزی و هدر رفت آب در مزرعه به صورت تلفات متفاوت در خاك، نیاز به مدیریت آب در مصرف را مشهود می كند. یكی از راهكارهای مورد توجه برای تعدیل در مصرف آب و بهبود ساختمان خاك در بافت های سنگین و نیمه سنگین در مناطق خشك و نیمه خشك، استفاده از درصدهای پلیمرهای سوپرجاذب در بخش كشاورزی است. در تحقیق موجود، تاثیر استفاده از سوپرجاذب A300 3، درقالب طرح كاملاً تصادفی در چهار سطح )صفر، 1،2 گرم در كیلوگرم خاك( و سه تیمار بر روی خاك سیلتی لوم مزرعه شماره 2 دانشكده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران، بر هدایت هیدرولیكی و تخلخل كل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاكی از افزایش هدایت هیدرولیكی، با افزایش 2/. و 3/. درصد وزنی نسبت به شاهد ، ./ درصد سوپرجاذب بود. همچنین روند افزایشی در تخلخل كل به ترتیب برای تیمارهای 1 22 درصد بود. با افزایش مقدار پلیمر سوپرجاذب در خاك و تأثیر آن بر بهبود ساختمان خاك میزان / 9 و 11 /67 ،8/ برابر 33 تخلخل خاك روند افزایشی را طی كرد . همچنین با تعیین مقادیر رطوبت حجمی خاك در تیمارهای متفاوت در مكش های 13 و 15 بار در آزمایشگاه و محاسبه مقادیر پیش بینی شده رطوبت حجمی توسط 5 مدل كاربردی در نرم افزار ،5 ،3 ، صفر، 1 RETC بهترین مدل با استفاده از شاخص های آماری جهت استفاده برای شرایط غیر اشباع خاك، مدل ون گنوختن محدود شده ) m=1-1/n ( بود.