پايش زماني و مكاني خشكسالي هواشناختي ايران بر اساس شاخص هاي RDI و PNI

كمّی سازی شدت وقوع خشكسالی، از راهكارهای مهم مدیریت جامع منابع طبیعی و انسانی كشور محسوب می شود. در پژوهش حاضر، با استفاده از اطلاعات بارندگی 99 ایستگاه سینوپتیك كشور، الگوی مكانی خشكسالی هواشناختی در مقیاس سالانه، بر اساس شاخص های درصد از نرمال و دهك ها طی سال های 1991 7002 میلادی ارائه شده است. در این راستا، پس از محاسبۀ - نقطه ای شاخص های PNI و RDI ، پهنه بندی خشكسالی هواشناختی كشور به روش درون یابی تیسن در بسته نرم افزاری Arc GIS صورت پذیرفت. نتایج نشان داد كه شاخص های مذكور، به استناد اطلاعات ثبت شدۀ ایستگاه های سینوپتیك ایران، با دقت مناسبی قادر به پیش بینی رخداد خشكسالی می باشند. در نهایت به منظور برآورد و ارزیابی خشكسالی سالانۀ كشور، شاخص دهك ها به دلیل فرضیات علمی منطبق بر واقعیات، مناسب شناخته شد.