روشهاي نوين در نصب و بازيابي دستگاههاي اندازه گيري دريايي

در عصر حاضر اندازه گيري و مطالعه فيزيكي آب درياها و اقيانوس ها به لحاظ شناخت بهتر پديده هاي دريايي، اجراي مدلهاي عددي و كاربردهاي جانبي (تجاري، ناوبري، نظامي و ...) حائز اهميت بالايي مي باشد. در گذشته اغلب دستگاههاي اندازه گيري دريايي با استفاده از روشهاي ابتدايي نظير جريان سنجي پروانه اي (Propeller Current Measurement) و يا فشار هيدرواستاتيكي (Hydrostatic Pressure Gauge)، كار مي كرد كه به نوبه خود داراي مشكلات و نواقص زيادي بودند. يكي از مهمترين مشكلاتي كه براي دستگاههاي مذكور پيش مي آمد، جايگزيني موجودات زنده دريايي سخت پوست بر روي قسمتهاي مكانيكي دستگاه بود كه از كاركرد بهينه و مناسب آن جلوگيري مي كرد. ولي در حال حاضر دستگاههاي نسل دوم از تنوع زيادي برخوردارند و از تكنولوژي مدرن آكوستيك بهره مي گيرند. اين دستگاهها با استفاده از اثر داپلر(Doppler Effect) و اثر هال (Hall Effect) جريان و موج را در دريا با دقت بسيار بالايي اندازه گيري مي نمايند. دستگاه هايي نظير جريان سنج Recording Current Meter (RCM9) و نيمرخ سنج جريان داپلر صوتي Acoustic Doppler Current profiler (ADCP) از اين خاصيت استفاده مي كنند. از سوي ديگر با وارد شدن دستگاههاي جديد اندازه گيري دريايي به عرصه فعاليتهاي اقيانوس شناسي عملياتي، محققين نيازمند روشهاي جديد نصب و بازيابي دستگاهها مي باشند. از روشهاي جديد و متداول نصب دستگاههاي اندازه گيري در دريا مي توان به روش هاي نصب در مورينگ (Mooring) و نصب بستر نشين(Bottom Mount) اشاره كرد. در اين پژوهش به روشهاي بسيار آسان و مؤثر در نصب و بازيابي دستگاههاي نسل دوم پرداخته شده است. لازم به ذكر است كه متدهاي ارائه شده كاملاً ابتكاري و براي شرايط موجود در كشور به لحاظ امكانات دريايي و شناورهاي تحقيقاتي طراحي و طي پروژه هاي متعدد مورد استفاده قرار گرفته اند.