عوامل و راهكارهاي خود كنترلي و نقش آن در تربيت جنسي مبتني بر آموزه هاي ديني

یكی از روش های تربیت نفس، در حوزه ی تعلیم و تربیت، مساله خود كنترلی است. امری كه امروزه مورد توجه متصدیان امور تربیت قرار گرفته و در آموزه های دینی از آن به تقوا تعبیر شدهاست. دانش روان شناسی به طور ویژه نقش تربیتی خود كنترلی را در سنین اولیه كودكی مورد توجه قرار داده است. این مقاله به شناسایی و بررسی عوامل ضعف خودكنترلی از دیدگاه آموزه های دینی میپردازد. از یافتههای این پژوهش تقسیم عوامل ضعف خودكنترلی به بیرونی و درونی است. در آموزههای دینی بر عواملی مانند وابستگی به زینت و زندگی دنیا و وسوسه شیطان، به مثابهی عوامل بیرونی ضعف خود كنترلی در انسان، تأكید شده است. همچنین پیروی از هوای نفس و غفلت از خود از عوامل درونی هستند كه برای زدودن این عوامل نیز باید به تقویت اراده پرداخت. تحكیم باورهای اعتقادی و عبادات جوارحی راهكارهای اصلی تقویت اراده به شمار می آیند. این پژوهش از روش اسنادی، مبتنی بر توصیف و تحلیل آیات قرآن كریم، درباره خودكنترلی سود جسته است و برآن است كه مهم ترین مساله در تربیت جنسی، تقویت خود كنترلی از سنین اولیه ی كودكی و در دوره ی قبل از دبستان است