بررسي و مقايسه هندسه اتصالات فولادي با تكيه بر تشكيل ناحيه پلاستيك بيشتر با روش المان محدود

شكست گسترده و قابل توجه اتصالات قاب های خمشی فولادی در طی زلزله نورثریج ) 1991 (، بیانگر ضعف عمده این اتصالات و عدم شناخت صحیح آن توسط مهندسین بود. زلزله نورثریج، به دلیل تحولاتی كه درروند طراحی و ساخت اتصالات گیردار جوشی در سازهای فولادی ایجاد كرد، بهعنوان نقطه عطفی در تاریخ طراحی و اجرای این نوع سازه ها محسوب میشود. به دنبال زلزله نورثریج تعدادی از ساختمانهای فولادی جوشی با سیستم قاب خمشی ) WSMF ( در ناحیه اتصالات تیر به ستون دچار شكست شدند. ساختمانهای آسیبدیده طیف وسیعی از ساختمانها را ازنظر ارتفاع و عمر شامل میشوند. پس از زلزله نورثریج تغییرات زیادی در نحوه طرح و اجرای اتصالات سازههای فولادی، بهمنظور برطرف كردن مشكلات اتصالات خمشی رایج آن زمان پیشنهاد شد. ازجمله این اتصالات جدید، میتوان به اتصال تیر به ستون با تیر باجان شكاف دار، اتصالات گیردار تیر به ستون با صفحات كناری، اتصال باجان یا بال كاهشیافته تیر و ... اشاره نمود. مطالعات نشان دادهاند كه این اتصالات بسیاری از ضعفهای اتصالات رایج را برطرف نمودهاند كه از مهمترین مزیتهای این اتصالات مدرن، انتقال مفصل پلاستیك به درون تیر در محدوده دور از اتصال میباشد. در این پژوهش، اتصال با هندسه متغیر ازلحاظ خمش حول محور قوی تیر، موردبررسی قرارگرفته است.