اهداء عضو در دركانديدا هاي بدون ضربان قلب

نیاز به پیوند در جوامع امروزی افزایش پیدا كرده است اما منابع موجود جوابگوی تقاضا جهت پیوند عضو نمی باشد. برای حل این مشكل از كاندیداهایی پیوند كه ضربان قلب ندارند (NHBD (و یا كاندیدهای اهدا بعد از مرگ قلبی (DCD (استفاده می شود.روش كار: در این مطالعه مروری، از طریق جستجو در پایگاه های اطلاعاتی معتبر گوگل اسكولار، پاب مد، الزویر، اسكوپوس، كوكران، اسپرینگر و نیو انگلند ژورنال 40 مقاله با استفاده از كلید واژه های پیوند عضو ، دهنده بدون ضربان فلب، گیرنده و مرگ قلبی یافت شد كه از بین آنها 22 مقاله مرتبط با موضوع پژوهش، انتخاب و تحلیل محتوا شدند.یافته ها : برای تشخیص كاندیداهای اهدا ء عضو طبقه بندی ماستریكت و پروتكل ویكسون پیشنهاد شده است كه نسبت به معیارهای دیگر كمك بیشتری به تشخیص كاندیدا ها نموده است . بررسی های انجام شده روی كادر درمانی نشان گر كمبود آگاهی در تشخیص و مراقبت های لازم از این بیماران است و همچنین چالش های اخلاقی زیادی در این زمینه یافت شد.نتیجه گیری: طی مطالعات انجام شده تفاوتی از لحاظ میزان بقا پساز پیوند در كاندیداهایی پیوند كه ضربان قلب ندارند با بیماران مرگ مغزی وجود نداشت و می توان این گروه از بیماران جهت پیوند استفاده كرد.