تاثير آموزش رواني خانواده بر ميزان افسردگي ، اضطراب و استرس مراقبين خانوادگي بيماران رواني

توجه به مشكلات روانی مراقبین خانوادگی به سال 1950 برمیگردد ولی طی دو دهه اخیر كه نهضت موسسه زدایی كانون اولیه مراقبت را از بیمارستان های روانپزشكی به مراكز بهداشت روانی جامعه نگر تغییر داد و به دلیل آنكه بودجه منابع و امكانات این مراكز حرفه ای محدود و اندك بوده از خانواده بیماران مبتلا به بیماریهای روانی شدید خواسته شد تامسئولیت كمك های عملی و حمایت های عاطفی این بیماران را برعهده بگیرد گویترز و همكاران 2005 شواهد نشان میدهد كه مراقبین خانوادگی اطلاعات منابع و حمایت های محدودی دردسترس دارند تا به وسیله ان بتوانند خود را برای ایفای چنین نقشی اماده كنند هودسون و همكاران 2008 مراقبین خانوادگی درپاسخ به علایم و نشانه های اختلال روانی و مراقبت پیگیر و مستمر از بیمار روانی درخانه علاوه برگرفتار شدن در دام غم و اندو هفقدان دغدیدگی خشم و عصبایت یاس و ناامیدی احساس شرمساری و گناه تنش ها و فشارهای ارتباطی زیادی را نیز تجربه و ابراز كنند كریت جانسون 2004 علیرغم اینكه برخی معتقدند داشتن نقش مراقب با پایداش ها و تقویت های مثبتی هم همراه است پیكوت 1996 .