تعاوني آب بران ؛ رهيافتي نوين در راستاي مديريت مشاركتي آبياري در بخش كشاورزي

ایران با 247 میلیمتر متوسط بارندگی سالیانه، جزء كشورهای كمیآب جهان محسوب میشود. چون آب عامل اصلی در توسعه كشاورزی است، متأسفانه در ایران علیرغم ظرفیت های فوق العاده عالی در بخش كشاورزی، عملكرد و تولید محصول به ازای سطح و میزان آب مصرفی بسیار پایین است كه ناشی از فقدان دانش، بینش و مهارت كافی كشاورزان در زمینه مدیریت آب كشاورزی است در این راستا، افزایش فشارهای جمعیتی، بهبود سطح زندگی و تقاضای در حال افزایش برای كیفیت محیط زیست، همه دولتها را برانگیخته تا برای مدیریت بهتر آب موجود، راهكارهای بهتری ارائه نمایند كه كلیه كشاورزان مشتاق مشاركت در بهره وری و تولید بیشتر از منابع آب و خاك باشند. درنتیجه برای حل مسئله كمبود آب، بهترین راهكار برپائی تعاونی آب بران، میباشد. تعاونی آب بران نهادی است كه شرایط مناسب جهت مشاركت بین كشاورزان را فراهم میكند و باعث میشود تمامی كشاورزان از یك منبع آب مشترك استفاده و جهت تقسیم و توزیع مدیریت آب، با یكدیگر مشاركت كنند. بنابراین در این مقاله سعی شده نقش تعاونیهای آب بران را به عنوان راهبردی جهت بهبود مدیریت مشاركتی آبیاری مورد بررسی قرار گیرد. برای رسیدن به این هدف در این مقاله از روش كتابخانه ای نتایج حاكی از آن است. در بسیاری از موارد توسعه و بهبود انجمن های آب بران نقش بسزایی را در رفع مشكلات طرح های آبیاری، بهبود وضعیت شبكه های آبیاری و افزایش رضایت كشاورزان داشته اند