فرآيند ايجاد تشكل هاي آببران و چالش ‌‌هاي مربوطه در شبكه آبياري و زهكشي دشت زرنه ايلام

ایجاد گروه های مصرف كننده آب و متشكل كردن آن ها در قالب تشكل های آب بران پدیده ای اتفاقی و یا برنامه ریزی شده از بالا نیست بلكه نتیجه تعامل، همفكری و چالش هایی است كه میان همكاران محلی، تیم مطالعاتی مشاور، نمایندگان كارفرما و دیگرسازمان های رسمی از یك طرف و تغییرات مورد نیاز در چارچوب های قانونی و نهادی جهت ایجاد بستر مناسب از طرف دیگراست. بنابراین ایجاد تشكل های آب بران به مثابه نوعی دگرگونی در مدیریت آبیاری از جنبه های مالی، سازمانی، حقوقی و قانونی است. بدیهی است این دگرگونی در فضاهای روستایی كه تحولات اجتماعی با كندی بیشتری نسبت به محیط های شهری صورت می گیرد به آسانی و سهولت اتفاق نمی افتد و با موانع متعددی مواجه است. البته جنس این موانع در مناطق بهبود و توسعه شبكه آبیاری متفاوت است، در مناطق بهبود با توجه به تجربه و فرهنگ آبیاری دیرینه می توان انتظار داشت كه ایجاد تشكل های آب بران با موانع كمتری مواجه باشد و دغدغه ها از نوع سازماندهی مجدد مدیریت آبیاری، تغییر مناسبات و روش های پیشین و مجاب كردن آب بران به پرداخت آب بها و هزینه های مورد نیاز مدیریت نگهداری و بهره برداری شبكه باشد، در مناطق توسعه شبكه آبیاری، ابهام در مالكیت بر اراضی محدوده شبكه آبیاری، ضعف فرهنگ آبیاری، پیشی گرفتن عملیات اجرایی شبكه از ایجاد توانمندی آب بران در بهره برداری و نگهداری از شبكه آبیاری در قالب تشكل های آب بران، ضعف مسئولیت پذیری و فرهنگ مشاركتی و روحیه تعاون از موانع عمده ایجاد تشكل های آب بران محسوب می گردد. در مقاله ای كه ارائه خواهد شد سعی می شود با اتكا به تجارب مطالعات اجتماعی، نظام های بهره برداری و ایجاد تشكل های آب بران انجام شده در بخش بررسی های اجتماعی مشاركت مردمی و تشكل آب بران شبكه آبیاری و زهكشی دشت زرنه می باشد كه تا حدود زیادی ماهیت اجرایی داشت، ضمن ارائه فراینداجتماعی ایجاد تشكل های آب بران، ایجاد تشكل های آب بران را با مشكل مواجه می سازد را تشریح نماید