نگهداشت انرژي در ساختمانهاي پايدار با استفاده از الگوهاي طبيعت

جذابیت تقلید ازطبیعت برای معماران این است كه چشم اندازی از تكامل نزدیكتر فرم و عملكرد می دهد. (در این روشنائی، معماری، تقلیدی از طبیعت به عنوان توسعه ای از مدرنیسم شناخته شده است) این علم متعهد شده روشهای جدیدی را ارائه دهد كه به وسیله آنها سازه بسیار دقیق تر مطلوب تر از سیستم مكانیكی حاضر به خواسته های مشتری پاسخ دهد و با آنها تقابل داشته باشد.اگر چه محدودیتهائی برای تفسیر و درك موضوع از دیدگاه ساختمان،سایر ساختارها و مكانیزم ها وجود دارد. این محدودیتها شامل : ارضاء پیچیدگی های الزامات آئین نامه ای طرح، خاصیت خطی مصالح ساختمانی ای كه امروز متداول هستند؛ روشی كه صنعت ساختمان در توسعه اجزاء به تنهائی و سپس سر هم كردن آنها دارد، سازه های ایمن در مقابل شكست و طبیعت جزء به جزء آماده سازی و اجرای پروژه های پیچیده و كاهش ریسك مرتبط با همه گروه ها هستند. این مقاله جنبه های گوناگون پایداری را در برمی گیرد و به طور عمده روی مسایلی كه به خواص مصالح، پوششهای ساختمانی، توجهات زیست محیطی، حسگرها و نشانگرها، تكامل تیم و توانایی عملكرد تمركز می كند.