سنجش رواج آزار عاطفي والدين و رابطه آن با عملكرد تحصيلي دانش آموزان دختر

خانواده نخستین واحد اجتماعی است كه زندگی انسان را در احاطه خویش دارد و اولین و اساسیترین احتیاج روانی كودك كه در بزرگسالان نیزهمواره وجود دارد، نیاز به محبت و تعاملات عاطفی است. احساس امنیتی كه در پس این مهرورزیها نهفته و ازآن زاده میشود، خود عاملتضمینكننده ساختار شخصیت سالم و پشتوانه قوی تدابیرتربیتی مناسب است. تحقیق حاضر با هدف اصلی آگاهی از میزان رواج آزارعاطفیوالدین درخانواده ها انجام گرفته است. دانشآموزان مقطع راهنمایی منطقه 9 تهران به عنوان جامعه آماری تحقیق حاضرانتخاب شده بودند. 99 نفر از دانشآموزان پایه دوم راهنمایی، گروه نمونه این تحقیق را تشكیل داده اند. روش تصادفی جهت نمونه گیری انتخاب شده است. مطالعات كتابخانه ای و میدانی دو روش بهكار رفته در این پژوهش می باشند. ابزارتحقیق، پرسشنامه محقق ساخت شامل 27 سوال كه در 25 سوال، به بررسیابعاد مختلف آزارعاطفی و در 2 سوال نیز به سنجش عملكرد تحصیلی دانشآموزان پرداخته شده است. نتایج حاصل از تحقیق منجر به رد فرضیهاول مبنی بر اعتقاد به رواج كمتر آزارهای عاطفی عمدی نسبت به آزار غیرعمدی و تایید فرضیه دوم مبنی بر رابطه آزارعاطفی و افت معدل دانشآموزان شده است. در بحث تاثیرگذاری آزارها بر معدل دانشآموزان، تبعیض و تفاوت گذاری والدین بین فرزندان، قربانی خواستهها والدین شدن، بیان خشم بافحش وناسزا، تنبیهات شدید ومتعدد، ایجاد حس تنهایی برای فرزندان كه از جمله آزارهای عمدی تلقی میشود، بر معدل دانشآموزان اثر منفی گذاشته است. همچنین آزارهای غیرعمدی نیز نظیر مورد باورنبودن تواناییهای فرزندان توسط والدین، عدم بیان واضح قوانین اجتماعی و توجه نكردن به تكالیف درسی فرزندان نیز وجود داشته كه اثرات آنها نیز بر افت معدل دانشآموزان درگیر با این آزارها مشهود بوده است. بی شك پاسخ دانشآموزان به اینگونه رفتارها نیز در اعمالی مانند متابعت و پیروی نكردن از والدین خود را نشان داده است. بیشك با رواج چنین تحقیقاتی و پاسخهای صحیح دانشآموزان و با ارائه نتایج به كادر پرورشی میتوان امیدوار به افزایش آگاهیهای اولیه مدرسه نسبت به وضعیت خانوادگی دانشآموزان بود. همچنین انتظارمیرود پس ازآگاهیهای بیان شده، اولیاء مدرسه نیز تمهیدات لازم را جهت برنامههای آموزشی با توجه به تواناییهای دانشآموزان در آینده بیندیشند.