اقتباس از كهن الگوها در شخصيت پردازي بازيهاي رايانه اي در ايران

بازيهايرایانهاي؛ بهواسطه هنر پویانمایی كه پشتوانهاي غنی در اندیشه انسان بههمراه دارد، رسانهاي هنري است كه درنهایت، ذهن جاندارپندار آدمی را تكامل میبخشد. فرهنگ، هنر و ادبیات غنی ایران ازنظر محتواي داستان و همینطور بهتصویر كشیدن قهرمانان و اساطیر بهعنوان كاراكترهایی كه در مخاطبان خود حسی نوستالژیك ایجاد میكنند، منبع اقتباس ارزشمندي میباشند. چراكه نمودهاي برجسته كهنالگوها كه نشأت گرفته از ضمیرناخودآگاهجمعی انسانهاست؛ در نمادها، اساطیر، فرهنگعامیانه و... متبلور میگردند. ویژگی عمدة اساطیر ایران ثنویت است؛ تقابل خیر و شر در ایران باستان مقام اساسی داشته است و در اوستا در سیماي اهورامزدا و اهریمن تجسم یافته است، ازاینرو بازيهايرایانهاي بستري مناسب براي حضور اساطیر میباشند. چراكه همواره در بازيها با شخصیتهایی مثبت و منفی روبرو میشویم كه در جدال باهم میباشند. آنچه ضرورت پژوهش پیرامون این موضوع را فراهم میسازد؛ به بسط فرهنگ و هنر ایران همسو با تحولات تكنولوژي، باز میگردد و هدف پیریزي بنیان بازيهايرایانهاي با هویت ایرانی بهمنظور ارتقاء نظري و بصري، بهمدد اقتباسهاي هنريادبی كلاسیك ایران میباشد. مقاله حاضر باهدف مطالعه توصیفی و بهروش كتابخانهاي صورت گرفته است.