بهينه سازي فرآيند ريفرمينگ بخارآب – متان در واحد توليد هيدروژن با استفاده از الگوريتم ژنتيك

هيدروژن يك تركيب پرمصرف در فرآيندهاي شيميايي پالايشگاهي مانند هيدروكراكينگ، هيدروژناسيون است. علاوه بر اين، به عنوان خوراك در واحدهاي توليد آمونياك در صنايع پتروشيمي نيز به كار مي رود. گاز طبيعي اصلي ترين منبع توليد هيدروژن در سراسر جهان است. يكي از پركاربردترين روشهاي تجاري مورد استفاده جهت توليد هيدروژن و گاز سنتز، فرآيند ريفرمينگ بخارآب – متان است. به دليل اهميت اين فرآيند در صنعت، بررسي پارامترهاي عملياتي موثر بر آن ضروري به نظر مي رسد. هدف از اين تحقيق، بهينه سازي فرآيند ريفرمينگ توليد هيدروژن به منظور افزايش كارايي و كيفيت محصول هيدروژن خروجي است. از اين رو دماي خوراك ورودي به واحدريفرمينگ توليد هيدروژن به عنوان يكي از اين پارامترهاي عملياتي موثر بررسي و بهينه مي شود. از يك مدل رياضي يك بعدي شبه هموژن كه شامل معادلات موازنه جرم، حرارت و نيز ممنتم است، جهت بهينه سازي استفاده مي شود. دماي بهينه گاز ورودي با استفاده محاسبه مي گردد. سپس اين دماي بهينه جهت حداكثر كردن (Matlab) از الگوريتم ژنتيك و به كمك نرم افزار مطلب ميزان توليد هيدروژن و همچنين بيشترين ميزان تبديل متان مورد استفاده قرار مي گيرد. محاسبات نشان مي دهند كه دماي بهينه محاسبه شده بالاتر از دماي مورد استفاده در واحد پالايشگاهي است.