انسان و سير تفكر اسلامي از ديدگاه شهيد مطهري

دعوت به تفكر و اهمیت آن در كمال انسانی به عنوان اساسیترین دستورالعمل شریعتهاي آسمانی و مكاتب بشري همواره مورد تأكید و توجه بوده است. یكی از مباحثی كه استاد مطهري (ره) در آثار خود بسیار بدان پرداخته و نسبت به آن اظهار نگرانی می نماید، مسأله ي تفكر و احیاي تفكر اسلامی است. روایات تفكر ساعتی را از عبادت سالیان افضل معرفی كرده است بنابراین شكی نیست كه تنها كلید گشایش انوار حقایق و منشأ نورانیّت انسان و رسیدن به علوم و معارف جز از طریق تفكر حاصل نمی گردد و سرتاسر دعوت انبیاء چیزي جز دعوت به تفكر و جهت دادن و تعالی آن نیست و كمال هر انسانی متناسب با میزان اندیشه و تعقل و ظهور آن مطرح. از دیدگاه استاد مسئله توحید بالاترین اندیشه بشر است و مایه این تفكر علم است. راهنمائی فكر و عقیده در درجه بالاي اهمیت قرار دارد و با توجه به فقر فكري كه از دیدگاه ایشان بالاتر از فقر اقتصادي است و عوارض آن را خود انسان حس نمیكند باید به تجزیه و تحلیل آن پرداخت تا در جوامع مسلمانی كه عوامل آلوده به تفكر اسلامی، مغز آنها را ممیراند و به انحراف میكشاند و فكر دینی مردم را در یك حالت نیمه بیدار و نیمه خفته نگه میدارد كه بسیار بسیار هم خطرناك است به سوي تفكر جامع اسلامی كه رهنمود هاي آن در قرآن بزرگترین معجزه الهی بیان شده به سرعت پیش رفت. آنچه در این مقاله مورد بررسی قرار خواهد گرفت انسان و سیر تفكر اسلامی از دیدگاه بزرگ مردي است كه حق مداري اش در عرصه دین پژوهی به او سوز و گداز دینی داد و بی تردید تلاش هاي فكري و معنوي استاد در شكل گیري تفكر دینی بسیار چشمگیر و تعیین كننده بوده است.