بررسي جامعيت قرآن از ديدگاه فرقين

در بحث جامعیت قرآن از جمله مسائل بسیار مهم در مجموعه ي مباحث تبیین دین اسلام در دوران معاصر است . كه درحقیقت به نوعی با مساله ي كمال دین ارتباط دارد پس تبیین آن به گونه اي دفاع از حضور همیشگی و مستمر دین در ابعاد مختلف جوامع بشري است و این امر مهمی است كه از دیر باز درباره اش بحث می شده و در طول تاریخ پر فراز و نشیب بررسی جامعیت دیدگاه هاي گوناگونی مطرح شده كه از افراط تا تفریط راه پیموده است گروهی به جامعیت مطلق نظر داشته اند و گروهی به جامعیت نسبی و عده اي هم به عدم جامعیت. این مختصر به معرفی دیدگاه هاي مختلف در میان دو فرقه ي اصلی مسلمانان یعنی شیعه و سنی پرداخته و تفاوت دیدگاه ها را بیان می كند و پس از رهیافت این تفاوت ها تا حد امكان علت هاي احتمالی این تفاوت ها را بررسی می كند.پس از بررسی در میان آثار علماي بزرگ اسلامی نظریه جامعیت نسبی بیشترین طرفدار را در میان فرقین می یابد و در میان شیعه جامعیت در هدایت و سعادت بشر بیشترین پیرو و در میان اهل سنت جامعیت در بیان احكام شرعی بیشترین طرفدار را پیدا می كند.گرچه در قرون ابتدایی و اخیر جامعیت مطلق در میان اهل سنت بیشتر رخ می نماید اما اكنون در این مورد دیدگاه فرقین به هم نزدیك می شود و در جامعیت نسبی تبلور می باید.در زیر هر كدام از دیدگاه ها حتی الامكان علل این پذیرش را بیان كرده ایم كه در مورد اهل سنت می توان به دوري از معارف اهل بیت ، گسترش جامعه اسلامی و لزوم پاسخگویی قرآن در نظر آنان و جبران كمبودها و عدم پیشرفت ها با تفسیر علمی را از جمله ي دلایل بیان كرد.امیدوارم كه ذات مقدس باري تعالی ما را در شناخت هرچه بیشتر معارف قرآن و عمل به آن یاري رساند كه او بهترین هدایت كنندگان است.