تعيين ابعاد حريم، كريدور تأسيساتي و محدوده حفاظتي در راه آهن ايران

بر اساس قانون ایمنیراهها و راهآهن مصوب سال 79 ، محدوده 30 متر به منظور كریدور تاسیساتی، بعد از حریم 17 متر و محدوده 70 متر بعد از محدوده 30 متر جهت صدور مجوز احداث، بعنوان حریم و محدودههاي آن براي راهآهن مشخصگردیده است. مشكلاتی همانند افزایش هزینههاي استملاك زمین، دشواريهاي و هزینههاي بالاي حفظ و نگهداري حریم و محدودههاي اطراف، كاهش ایمنی با توجه به توسعه كاربريهاي اطراف خطوط راهآهن و با توجه به برنامههاي شركت راهآهن جهت افزایش سرعت در خطوط، منجر به ایجاد ضرورت بازنگري در ابعاد و اندازههاي حریم و محدودههاي اطراف آن را ایجاد كرده است. یكی از معضلات در این بازنگري دسترسی به مبناي مستند و مستدل در تعیین اندازههاي مصوب است. در این مطالعه در گام اول با بررسی مطالعات داخلی و خارجی به استخراج نمونههایی جهت الگوگیري و تعیین عوامل تأثیرگذار بر میزان اندازهها و ابعاد مربوطه پرداخته شد. در گام دوم محدوده اثرگذاري هریك از این پارامترها بر سه ناحیه بیان شده بررسی گردید و نهایتاً با تحلیل این عوامل، مبناي تعیین ابعادو شرایط حریم و محدودههاي اطراف آن ایجاد گردید. بر اساس مبناي علمی بوجود آمده و نتایج حاصل از تحلیلها حداقل عرض مورد نیاز براي حریم 8 متر پیشنهاد شد كه در صورت پیشبینی توسعه آتی به ازاي افزایش / راهآهن در مقاطع معمولی 25 هر خط در هر سمت، 5 متر به میزان حریم در آن سمت افزوده میشود و همچنین افزایش حریم 8/25 متري تا 10 متر براي مواقعی كه حریمی براي توسعه آتی پیشبینی نشده و مشكل تأمین دید وجود دارد، امكان پذیر است. در انتها روالها و پیشنهاداتی براي تعیین عرض كریدور تأسیساتی و محدوده حفاظتی و شیوه نگهداري از آن ارایه گردید و لزوم حفاظت از یك معبر 30 متري در هر سمت غیراقتصادي بنظر میآید. براي محدوده حفاظتی نیز كنترل عرض 100 متري از هر سمت محور ریل با شرایط تعیین شده، بعنوان حداقل شرایط درنظر كرفته شود. كلید واژه: