ضرورت توجه به جنبه هاي حقوقي و اخلاقي فناوري زيستي در ايران

فناوري زيستي امروز در دنيا بعنوان يكي از پر بازده ترين صنايع نوظهور توانسته است گوي سبقت را از ديگر تكنولوژيها بربايد و هر روز سرمايه گذاري بيشتري در امر تحقيقات آن صورت گيرد و درآمدهاي حاصله، آن را به رقيني صنعتي درمقابل ديگر صنايع مبدل سازد. در عرصه علمي نيز اين فناوري بدليل هميت راهبرد، بيش از هر عاملي سيماي برخي علوم مانند زيست شناسي، بيوشيمي، پزشكي ، مهندسي ژنتيك رامتحول ساخته است . روند رشد فناوري زيستي در ايران طي دو دهه گذشته بسيار كند و همراه با چالشهاي عديده اي بوده است كه بنظر يكي از مهمترين اين چالشها عدم توجه جدي به قوانين حقوقي و اخلاقي اين فناوري در كشور مي باشد. لازم به ذكر است عدم هماهنگي در عرصهعلل و تنظيم روابط حقوقي و اخلاقي در حوزه اين فناوري موجب بروز مشكلاتي مي شود كه اگر راه حل شايسته اي براي انها انديشيده نشود بي ترديد اسيبهاي جدي را به جامعه تحميل مي كند. در اين مقاله سعي شده است با توجه به نظرات تعداد زيادي از محققين كشور و تجربه موجود بعضي از كشورهاي موفق اين موضوع مورد توجه قرار گيرد.