عوامل و موانع پيشرفت در كلام صائب تبريزي با رويكرد تعالي اخلاق فردي و اجتماعي

برای طراحی نقشه پیشرفت اسلامی ایرانی، نگاه بومی و ایرانی به این الگو اجتناب ناپذیر است. در همین راستا این مقاله با هدف زمینه سازی توسعة اخلاق اسلامی به طور عام و ایجاد الگویی بومی و ایرانی با رویكرد اخلاق فردی و اجتماعی به طور خاص، زبان و ادبیات فارسی را وسیله- ای كارآمد برای ایجاد نگرش و بینشی نو با توجه به آداب و سنن اجتماعی و دینی دانسته و از میان سخن پارسی سرایان بزرگ ایران عزیز، شعر صائب تبریزی را برگزیده است زیرا دریافته است كه صائب، برای رفع موانع پیشرفت، جوامع بشری، اجتماع و حتی شاهان را به شناخت معایب اخلاقی و رفتاری خویش فرامیخواند. او در این راه بیشتر از روش قرآن یعنی تمثیل بهره میگیرد تا ملموستر سخن گوید. او با مشاهدة زندگی معمولی مردم، تمثیل ها را به زبان عامّه آفریده است؛ زیرا در این زمان، شعر مردمی است و این شاعر حكیم با سربلندی در این راه موفق گردیده و سخنش مكتبها آفریده و طالبان فراوان در جهان یافته است. شاعر با گرامی- داشت زبان و راه و رسم نیاكان و زنده نگاه داشتن راه و رسم آدمیگری، در جهت عرضة این احساس به جامعه كوشیده و با نشان دادن چاههای ضلالت، به پند و اندرزهای اخلاقی پرداخته و با دادن الگویی مناسب، مشوّق بشریّت برای رسیدن به قلّه های رفیع انسانیّت، عبودیّت و اخلاق فردی و اجتماعی است.