اثر روش هاي خاك ورزي وكنترل علف هاي هرز برعملكرد گندم وارتفاع گلدهي علف هاي هرز

خاكورزی رایج یكی ازعملیات های پرانرژی دركشاورزی است كه تقریبا 50 درصد انرژی كل رابه خوداختصاص داده است. باتوجه به بحران انرژی درعصرحاضروتوجه به افزایش راندمان مصرف انرژی درتمانم بخش های تولید، استفاده ازروش های كم خاك ورزی و بی خاك ورزی جزواولویت های تحقیقاتی دنیامی باشد. به منظوربررسی تاثیرسامانه های مختلف خاكورزی وروش های كنترل علف های هرز برعملكرد گندم زمستانه رقم شیرازوارتفاع گلدهی علف های هرزآزمایشی دردانشكده كشاورزی دانشگاه شیراز درسال زراعی 91.90 انجام شد. كشت قبلی درمزرعه موردآزمایش گندم بود. این مطالعه بااستفاده ازآزمایش كرت های یك بارخردشده برپایه طرح بلوك های كامل تصادفی با3 تكراراجراشد. دراین آزمایش فاكتوراصلی (روش خاك ورزی) شامل: بی خاكورزی، كم خاكورزی(استفاده از خاك ورزمركب) وخاك ورزی رایج (شامل استفاده ازگاوآهن سوكی، دیسك زدن وتسطیح كردن) وفاكتورفرعی (روش های مختلف كنترل علف های هرز) شامل : وجین دستی، استفاده از علفكش وشاهد (بدون كنترل)بود. بیشترین عملكرد دانه گندم به ترتیب درتیمارسامانه خاك ورزی رایج، كم خاك ورزی وبی خاك ورزی به دست آمد. درمقدارعملكرد دانه گندم بین روش های كنترل علف های هرزتفاوت معنی داری (P<0.05) دیده نشد.