رابطه سبك هاي دلبستگي و سلامت روان در ميان دانش آموزان پايه هفتم مدارس منطقه بزينه رود

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین سبك های دلبستگی و سلامت روان می باشد . جامعه آماری شامل كلیه دانش آموزان پایه هفتم مدارس منطقه بزینه رود 95-96 است كه از طریق فرمول كوكران و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای 204 نفر از دانش آموزان انتخاب شدند. در این پژوهش به منظور سنجش سبك های دلبستگی از پرسش نامه دلبستگی كولینز و رید، برای سنجش سلامت روان دانش آموزان از پرسش نامه سلامت عمومی ساخته شده توسط كلدبرگ استفاده گردید. بعد از جمع آوری پرسش نامه ها، داده ها با استفاده از نرم افزار Spss و بر اساس روش های آماری توصیفی ( فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون تی، تحلیل واریانس و رگرسیون) تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان می دهد كه بین سبك های دلبستگی ناایمن اجتنابی و ناایمن دوسوگرا به ترتیب با میزان 3% و 11% رابطه منفی و غیرمعنادار بین سبك دلبستگی ایمن و سلامت روان با میزان 24% رباطه مثبت و معنادار در مجموع سبك ایمن می تواند پیش بین سلامت روان دانش آموزان باشد. به عبارتی با افزایش سبك ایمن، میزان سلامت روان دانش آموزان افزایش می یابد.