تأثير نفتالين استيك اسيد و روغن سويا بر تأخير در باز شدن جوانه هاي انگور (Vitis winifera) رقم فخري

انگور یكی از محصولات مهم باغبانی در ایران است. خسارت سرمازدگی بهاره یكی از عوامل محدود كننده در تولید انگور می باشد. به تأخیر انداختن زمان باز شدن جوانه ها با استفاده از تركیبات شیمیایی، یكی از روش های مناسب برای اجتناب از خسارت سرمازدگی بهاره است. این پژوهش به منظور بررسی تأثیر نفتالین استیك اسید به صورت منفرد و یا در تركیب با روغن سویا بر تأخیر در باز شدن جوانه های انگور رقم فخری انجام شد. تیمارها شامل N AA با دو غلظت ۱۰۰۰ و ۲۰۰۰ میلی گرم بر لیتر ، ۱۰۰ میلی گرم در لیتر NAA* روغن سویا ۰٪ و ۲۰۰ میلی گرم بر لیتر NAA * روغن سویا ۵٪ و شاهد (محلول پاشی با آب مقطر) بود. شاخه های منتخب تا جوانه ششم هرس شده و در اول اسفند محلول پاشی شدند. صفات مورد بررسی شامل مدت زمان لازم برای باز شدن جوانه ها (رسیدن به مرحله نوك سبز) و یكنواختی باز شدن جوانه ها بود، كه به صورت روزانه مورد بررسی و ثبت قرار گرفتند. بیشترین تأخیر در باز شدن جوانه ها، به ترتیب با تیمارهای ۱۰۰ میلی گرم بر لیتر نفتالین استیك اسید+ روغن سویا ۵۰٪ و ۲۰۰ میلی گرم بر لیتر نفتالین استیك اسید+ روغن سویا ٪۵ با ۸ و ۶ روز تأخیر نسبت به شاهد به دست آمد. بیشترین یكنواختی در بازشدن جوانه ها (فاصله بین باز شدن اولین جوانه تا باز شدن 6۰% جوانه ها) ۶، ۸ و ۱۱ روز بود، كه به ترتیب با تیمارهای شاهد، NAA1000 mg/L و NAA2000 mg/L به دست آمد و تیمار رmg/L ۱۰۰ نفتالین استیك اسید+ روغن سویا ۵۰٪ با ۱۸ روز فاصله، باعث كاهش یكنواختی در باز شدن جوانه ها در مقایسه با شاهد شد. نتایج این پژوهش نشان داد كه محلول پاشی با تركیبی از هورمون نفتالین استیك اسید و روغن سویا می تواند در به تأخیر انداختن زمان باز شدن جوانه ها و كاهش احتمالی خسارت سرمازدگی بهاره بوته. های انگور مؤثر باشد.