بررسي ريشه اي بزهكاري اطفال و تحولات دادرسي آنان

بزهكاری اطفال و نوجوانان از جمله مسایل مبتلا به دنیای امروز است، بعد از پیروزی انقلاب و تغییرات مختلف در نظام قضایی كشور، مقررات دادرسی اطفال نیز دچار تحولاتی شد و از جمله این تحولات نسخ ضمنی قانون تشكیل دادگاه اطفال بزهكار مصوب 1338و تغییر سن مسئولیت كیفری می باشد. پس از نسخ قانون مذكور ضرورت وجود دادگاه اطفال با دادرسی ویژه، عملاً در محاكم احساس گردید. بعد از تصویب قانون تشكیل دادگاههای عمومی و انقلاب و تغییر سیستم قضایی در سال 1373 چشمهای جامعه حقوقدانان كشور به تصویب قانون آیین دادرسی مربوطه دوخته شد تا اینكه در سال 1378 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور كیفری به تصویب رسید. مواد 219 تا231 این قانون مربوط به چگونگی دادرسی اطفال و نوجوانان بود كه عملاً نتوانست پاسخگوی انتظارات جامعه و همچنین رفع مشكلات و معضلات دستگاه قضایی باشد. با عنایت به مراتب فوق و وجود رویه های عملی متفاوت در محاكم دادگستری در مورد شیوه های دادرسی و برخورد با اطفال بزهكار، نگارندگان را ترغیب نمود تا ضمن بررسی پیشینه تاریخی دادرسی جرایم اطفال در ایران نسبت به تجزیه و تحلیل قانون آیین دادرسی كیفری جدید با تطبیق و مقایسه با قانون آیین دادرسی كیفری قدیم و سایر قوانین مربوطه اقدام و ضمن بیان نقاط قوت قانون مزبور به بررسی كاستی ها و نواقص آن پرداخته و موضوع این مقاله به بررسی تحولات دادرسی اطفال در این قانون اختصاص داده شده است