بررسي ويژگي هاي تصوير پردازي نوين در قالي هاي موسوم به درخت سخنگو (واق واق)

درخت سخنگو يكي از نقوشي است كه برروي مجموعه اي از قالي هاي دوره قاجار ديده مي شود.ويژگي خاص اين نقوش،سر جانوران و گاه انسانهايي است كه در امتداد شاخه هاي يك درخت ترسيم شده اند.بدون شك ضاهر شدن اين نقش بر روي فرش در دوره قاجار،دلايل متعدد اجتماعي و فرهنگي داشته است.كه البته هدف از اين نوشتار بررسي اين موارد نخواهد بود.در اين مقاله تنها،شيوه هاي بيان تصويري نوين_خصوصا سبك فرا واقع گرايي بر مبناي نضريات فرويد_در تصوير سازي اين درخت بررسي شده است.مقايسه اين دو تصوير پردازي،معلوم مي كند كه در دوره قاجار،طرح درخت سخنگو بر روي فرش،نشان از تفكر فرا واقع گرايانه هنرمند ايراني دارد.بدين معنا كه بر خلاف سنت هاي طراحي فرش در دوره هاي قبل،طراح دست به ابداع نوعي از نقشه فرش مي زند كه در آن نگاه نويني به ابعاد مختلف زندگي شده است.