بررسي مقايسه اي ميزان تمايل به خود كشي در زنان آزار ديده از خشونت خانگي و همتايان عادي

Comparison of suicidal tendencies in women suffered from domestic violence and Normal

خانواده مهم ترين نهاد بشري است و مناسب ترين نظام براي تامين نياز هاي مادي و رواني است و هرگونه خشونت در اين نظام روابط سالم خانوادگي را متزلزل مي كند. عمده ترين آسيب رواني وابسته به خشونت عليه همسر مي توان به احساس درماندگي ،اعتماد به نفس نداشتن ،تشويش و افسردگي اشاره كرد كه پيامد جدي تر آن خود كشي است. همچنين وجود طرحواره هاي فيزيكي و رواني مهمترين عامل آسيب رساندن و كشتن همسر است. (موتيز، 2001). بر اساس گزارش سازمان جهاني بهداشت (1996) هر ساله 500 هزار نفر در جهان با خود كشي به زندگي خود پايان مي دهند. بيوترايز و همكاران دريافتند كه شكست در روابط بين فردي و مشكلات زندگي عمده ترين حوادث در اقدام كنندگان به خودكشي مي باشد. روش بررسي: جامعه آماري اين پژوهش كليه زنان متاهل شهرستان تربت حيدريه و نمونه شامل 104 نفر مي باشد .در اين پژوهش از پرسش نامه سنجش افكار خود كشي بك استفاده شده است كه دامنه ضرايب همبستگي آن 90% تا 94% بوده است و روايي همزمان مقياس برابر 76% و اعتبار آن با استفاده از روش آلفاي كرونباخ برابر 95% مي باشد. نتيجه : بين ميزان تمايل به خودكشي در زنان آزار ديده از خشونت خانگي و همتايان عادي تفاوت معني دار وجود دارد. تمايل به خودكشي در زنان آزار ديده از خشونت خانگي بيشتر است.

The most common trauma-related violence against a family can be a feeling of helplessness, lack of self-esteem, anxiety and depression, suicide, noting that it is more serious consequences. There is also physical and psychological schema is the most important factor in damaging and killing his wife. ( Motiz, .)2001 According to the World Health Organization (1991), 000thousand people in the world each year by suicide to end their lives that day. Biotrise and colleagues found that the failure of the major life events and difficulties in interpersonal relationships in suicide attempters is.