تأثير يادگيري مشاركتي برميزان استرس دانشجويان

هدف از اين پژوهش، تاثير يادگيري مشاركتي بر ميزان استرس دانشجويان دانشگاه فرهنگيان، پرديس الزهراء (س) سمنان بوده است. روش تحقيق از نوع توصيفي - همبستگي بوده است. جامعه آماري پژوهش، شامل كليه دانشجويان دانشگاه فرهنگيان پرديس الزهراء (س) سمنان در سال تحصيلي 95-94 و روش نمونه گيري از نوع نمونه گيري تصادفي ساده بوده است. به همين منظور از بين دانشجويان دانشگاه مذكور، نمونه اي به حجم 98 نفر انتخاب گرديد. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش مقياس يادگيري مشاركتي و استرس دانشجويان بود. داده ها توسط نرم افزار Spss و با روش هاي آماري T مستقل، ضريب همبستگي پيرسون، رگلسيون خطي، T تك نمونه اي و تحليل واريانس يك طرفه تحليل گرديدند. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه: بين يادگيري مشاركتي و ميزان استرس دانشجويان رابطه معناداري وجود ندارد. يادگيري مشاركتي اثر معناداري بر ميزان استرس دانشجويان دارد. تفاوت معناداري بين يادگيري مشاركتي دانشجويان مجرد و متاهل وجود ندارد. تفاوت معناداري بين يادگيري مشاركتي و گروه هاي سني مختلف وجود ندارد. تفاوت معناداري بين استرس و گروه هاي سني مختلف وجود ندارد.