تبديل مدرسه به سازمان يادگيرنده

ضرورت تبديل شدن مدرسه ها به سازمان هاي يادگيرنده از آن جا ناشي مي شود كه با افزايش پيچيدگي و سرعت تغييرات محيطي، در واقع نداشتن اطمينان به محيط پيرامون، فزوني يافته است. در نتيجه، سازمان ها نياز بيشتري به دانش و آگاهي گسترده از عوامل محيطي دارند تا بتوانند، خود را با تغيير و تحولات محيطي تطبيق دهند. از همين رو، مدرسه ها و موسسات آموزشي بايد به رويكردهاي سازمان هاي يادگيرنده متمايل شوند. از آن جا كه نقش آموزش و پرورش در توسعه و پيشرفت جامعه بسيار اهميت دارد، لذا بايد به طور جدي تري به بالا بردن آگاهي مديران و سايرعناصر مربوط نسبت به تغييرات و تحولات در عرصه هاي گوناگون توجه كرد . اين مهم دست يافتني نيست، مگر از طريق آموزش و يادگيري كه خود با ظهور پديده اي به نام سازمان هاي يادگيرنده تسهيل خواهد شد. مدارسي كه ياد مي گيرند به مثابه اجتماع يادگيرنده اند، جايي كه يادگيري سازماني ترويج مي شود، بر آزمون تجربه ها تاكيد مي شود، خود انديشي درپندار و رفتار تبليغ مي شود، امكان خلاقيت، نوآوري و تفكر انتقادي گسترش مي يابد، ايده هاي راهنماي موثري مطرح مي شود، انسان ها براي تغيير برانگيخته مي شوند و با برنامه ريزي و انديشه راهبردي تحولات اجتماعي را سازماندهي مي كنند و بر دودلي ها و ترس از دانستن چيره مي شوند . در پژوهش حاضر ضمن تعريفي از سازمان ياد گيرنده و اصول و قواعد حاكم برآن ، با استفاده از پژوهش هاي ديگران،به بررسي روند تبديل مدرسه به يك سازمان يادگيرنده پرداخته شده است.