بررسي مفهوم خلوت و عرصه هاي فضايي در خانه هاي مسكوني معاصر نمونه موردي: مجتمع مسكوني آلاشت كرمان

خانه به عنوان يكي از ابتدايي ترين و اساسي ترين نيازهاي انسان، علاوه بر محافظت او از شرايط بد اقليمي نقش مهمي در تامين آرامش و امنيت او ايفا ميكند.پس لزوم توجه به بعد روحي علاوه بر بعد فيزيكي آن را مي طلبد.يكي از مهمترين ويژگي هاي روانشناسانه هرخانه مفهوم خلوت است كه در تامين آسايش روحي افراد خانواده و در نهايت آسايش محله و اجتماع نقش اساسي دارد.رعايت خلوت و محرميت در خانه، جزو اصول فرهنگي و اعتقادي مردم ايران از ديرباز بوده است كه متاسفانه امروزه به دليل ناديده گرفتن خلوت، محرميت و امنيت بصري در عرصه هاي فضايي ساختمان هاي مسكوني معاصر ،باعث ايجاد اثرات سوئي در سلامت رواني انسانها شده است. هدف اين تحقيق، بررسي مفهوم خلوت و محرميت و تاثير آن در شكل گيري فضاهاي خانه هاي معاصر است كه توجه به اين مفهوم در خانه هاي معاصر تاثير به سزايي در بالا بردن كيفيت خانه هاي امروزي، سلامت روان و رضايتمندي كاربران خواهد داشت. روش بررسي، پيمايشي و نمونه موردي است.نمونه مطالعه اين پژوهش به عنوان يك ساختمان مسكوني معاصر، مجتمع مسكوني آلاشت كرمان است و ابزار پژوهش به دليل مخاطب محور بودن تحقيق و همچنين سنجش ميزان رضايت مردم از عرصه هاي فضايي واحدهاي مسكوني ساختمان، پرسشنامه مي باشد. درنهايت تحقيق بيانگر اين است كه خانه هاي كنوني با توجه به مشكلات پيش رو در رعايت تمامي اصول معماري عرصه بندي فضاها كه موثر بر تامين خلوت و محرميت خانه هستند، مهمترين و موثرترين اين اصول كه بيشترين ميزان رضايت كاربران را به دنبال داشته است را مورد توجه قرار دهند تا شرايط رفاه و سلامت رواني مخاطبين از اين منظر فراهم شود.